Ο ΝΟΜΟΣ 4072/2012 ΕΔΩ
Κείμενο Απόφασης
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Κείμενο Απόφασης
Κείμενο Απόφασης
| Δικαστήριο: | ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ |
| Τόπος: | ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ |
| Αριθ. Απόφασης: | 4842 |
| Ετος: | 2013 |
| Περίληψη
Ομόρρυθμη εταιρία - Λύση με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος - Εκκαθάριση - Αποκλεισμός εταίρου -. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας. Η ύπαρξή του θα πρέπει να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας. Αυτές οι επιπτώσεις είναι απαραίτητο να παρουσιάζουν το στοιχείο της μονιμότητας και να μην έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Επίσης, ο σπουδαίος λόγος πρέπει κατά βάση να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο. Αν οι εταίροι δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά, τη λύση της εταιρίας ακολουθεί το στάδιο της εκκαθάρισης, κατά το οποίο εφαρμόζονται, ελλείψει ειδικότερης ρύθμισης, οι διατάξεις των άρθρων 777 επ. ΑΚ για την εταιρία. Αν δεν υπάρχει άλλη συμφωνία των εταίρων, η εκκαθάριση διενεργείται από όλους τους εταίρους, οι οποίοι ενεργούν από κοινού και καλούνται πλέον εκκαθαριστές. Αν οι εταίροι δεν συμφωνούν στο πρόσωπο του εκκαθαριστή, ο κάθε εταίρος έχει δικαίωμα να ζητήσει από το Δικαστήριο τον διορισμό του εκκαθαριστή. Διατυπώσεις διορισμού δικαστικού εκκαθαριστή. Αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρίας κατ' άρθρο 259 παρ. 1 περ. δ' ν. 4072/2012, το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, αντί της λύσης της εταιρίας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου (άρθρο 263 ν. 4072/2012). Οι εταιρικές υποχρεώσεις, η παράβαση των οποίων παρέχει το δικαίωμα αποκλεισμού του εταίρου, εφόσον υπάρχει υπαιτιότητα ως προς την παράβαση, είναι δυνατόν να επιβάλλονται από την εταιρική σύμβαση ή τον νόμο.
|
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
| Δικαστήριο: | ΕΦΕΤΕΙΟ |
| Τόπος: | ΑΘΗΝΑ |
| Αριθ. Απόφασης: | 7196 |
| Ετος: | 2014 |
| Περίληψη
Προσωπικές εταιρείας - Ομόρρυθμη εταιρεία - Νέο καθεστώς λύσης προσωπικών εταιρειών Ν. 4072/2012 - Νομοθετική πρόβλεψη λόγων λύσης των Ο.Ε. - Καταγγελία εταιρείας - Πρόβλεψη καταγγελίας στην εταιρική σύμβαση - Δικαστική λύση ομόρρυθμης εταιρείας - Σπουδαίος λόγος - Υπαγωγή υποθέσεων στην εκουσία δικαιοδοσία -. Δυνατή η πρόβλεψη στο συμφωνητικό και άλλων λόγων λύσης τους εκτός των νομοθετικά προβλεπόμενων. Διαχρονικό δίκαιο. Καταλαμβάνονται από το ν. 4072/2012 και όσες ο.ε. υπήρχαν κατά τη δημοσίευσή του και δεν τελούσαν σε πτώχευση ή εκκαθάριση. Καταγγελία της ο.ε. ως λόγος λύσης, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση. Αρχή διατήρησης της εταιρείας. Δικαστική λύση για σπουδαίο λόγο ως έσχατο μέσο. Έννοια σπουδαίου λόγου. Περιστατικά συγκροτούντα σπουδαίο λόγο. Συσσώρευση χρεών κι υποχρεώσεων εξαιτίας διαφωνιών των εταίρων και αδυναμίας συνεργασίας τους. Αποκλεισμός εταίρου, αντί της λύσης της ο.ε. ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων. Μη νόμιμη η αίτηση για τις ο.ε. με δύο εταίρους. Ναι μεν η εκ μέρους εταίρου καταγγελία της εταιρίας έχει πλέον απαλειφθεί ως προβλεπόμενος από το νόμο 4072/2012 λόγος λύσεως της προσωπικής εταιρίας, ισχύει όμως ως τέτοιος λόγος, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση. Στην προκειμένη περίπτωση, κρίθηκε ότι στο ιδιωτικό συμφωνητικό σύστασης της ομόρρυθμης εταιρείας υφίσταται συμβατικό υπόβαθρο αναγόρευσης της καταγγελίας για σπουδαίο λόγο ως λόγο λύσης της εταιρίας και επομένως τυγχάνει εφαρμογής εν προκειμένω η διάταξη του άρθρου 259 παρ. 1 εδ β του ν. 4072/2012. Εφαρμοζόμενες διατάξεις της αμφισβητουμένης δικαιοδοσίας (1-590 ΚΠολΔ). Εφαρμογή του άρθρ. 70 ΚΠολΔ περί αναγνωριστικής αγωγής. Περιεχόμενο δικαστικής προστασίας παρεχομένης δια της εκουσίας δικαιοδοσίας. Νόμιμη η αίτηση αναγνώρισης της λύσης της εταιρείας μετά από την καταγγελία του ενός εταίρου για σπουδαίο λόγο αφού προβλεπόταν από το καταστατικό. Μη εφαρμοστέα εν προκειμένω η τακτική διαδικασία της αμφισβητουμένης δικαιοδοσίας. Απορρίπτει κατ' ουσίαν την έφεση.
|
Αριθμός 7196/2014
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
15ο ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή, Μαρία Γιαννούλη, Εφέτη που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Εφετείου και από τη Γραμματέα, Ελένη Καρρά.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Νοεμβρίου 2014, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση, μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: .......του ....., κατοίκου Νέας Περάμου Αττικής, τον οποίο εκπροσώπησε στο ακροατήριο, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, η πληρεξούσια δικηγόρος, Ελπίδα Χονδρίδου.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ........ του ........, κατοίκου Νέας Περάμου Αττικής, τον οποίο εκπροσώπησε στο ακροατήριο, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, ο πληρεξούσιος δικηγόρος, Αλέξανδρος Καραμπάς.
Ο αιτών και ήδη εκκαλών, με την από 29-11-2012 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 9181/2012 αίτησή του κατά του καθ ου η αίτηση και ήδη εφεσίβλητου, που απευθύνεται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτή.
Το Δικαστήριο εκείνο συνεκδίκασε την ανωτέρω αίτηση με την από 31-3-2013 και με αρ κατάθεσης δικογράφου 2231/2013 αίτηση του εφεσίβλητου κατά του εκκαλούντος και εξέδωσε τη με αριθμό 1216/2014 οριστική του απόφαση, με την οποία δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, απέρριψε την αίτηση του εκκαλούντος και δέχθηκε ως ουσιαστικά βάσιμη την αίτηση του εφεσίβλητου.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ο αιτών της με αρ καταθ δικογράφου 9181/2012 αιτήσεως - καθ ου της με αρ καταθ δικογράφου 2231/2013 αιτήσεως και ήδη εκκαλών, με την από 11 Απριλίου 2014 έφεσή του, προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί με αριθμό 2461/2014, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση αυτής στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν, αλλά προκατέθεσαν τις προτάσεις τους και με σχετική δήλωσή τους δήλωσαν, σύμφωνα με το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, ότι συμφωνούν να συζητηθεί η έφεση, χωρίς να παρασταθούν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 11 Απριλίου 2014 με αριθμό κατάθ. 2461/2014 έφεση, κατά της με αριθμό 1216/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, ασκήθηκε εμπρόθεσμα με νομότυπη κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου (άρθρα 495 επ., 511 επ. και 761-766 ΚΠολΔ). Συνεπώς πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Με την με αρ. καταθ. δικογράφου 2231/2013 αίτησή του (υπό στοιχείο Α) ο αιτών και ήδη εφεσίβλητος εξέθετε ότι ο ίδιος και ο καθ ου η αίτηση - ήδη εκκαλών τυγχάνουν μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι της εταιρίας με την επωνυμία «......» με έδρα τη Νέα Πέραμο Αττικής. Ότι ο καθ ου υπαίτια παραβαίνει τις εταιρικές του υποχρεώσεις κατά την αναλυτική περιγραφή του δικογράφου, συνεπεία δε της περιγραφόμενης συμπεριφοράς του καθ ου, ο ίδιος (αιτών) έχει αποκλειστεί από τη διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων ενώ περαιτέρω έχουν σωρευθεί εταιρικά χρέη προς τρίτους. Ότι λόγω των περιγραφόμενων περιστατικών ο ίδιος (αιτών) προέβη στην από 12/10/2012 καταγγελία της εταιρικής σύμβασης. Με το ιστορικό αυτό ζήτησε να αναγνωριστεί ως νόμιμη και ισχυρή η λύση της ανωτέρω εταιρίας, που επήλθε συνεπεία της εκ μέρους του καταγγελίας και επικουρικά να διαταχθεί η δικαστική λύση της εταιρίας και να καταδικαστεί ο καθ ου στη δικαστική του δαπάνη. Περαιτέρω με την με αρ. καταθ. δικογράφου 9181/2012 αίτησή του (υπό στοιχείο Β) ο αιτών και ήδη εκκαλών εξέθετε ότι ο ίδιος και ο καθ ου η αίτηση - εφεσίβλητος, είναι οι μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι της εταιρίας “.........." με έδρα τη Νέα Πέραμο Αττικής και ότι ο καθ ου υπαίτια παραβαίνει τις εταιρικές του υποχρεώσεις κατά την αναλυτική περιγραφή του δικογράφου. Επικαλούμενος δε σπουδαίο λόγο συνεπεία της περιγραφόμενης συμπεριφοράς του καθ ου ζήτησε να αποκλειστεί ο καθ ου από την εταιρία και να καταδικαστεί στη δικαστική του δαπάνη. Το Πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του, αφού συνεκδίκασε τις αιτήσεις, αντιμωλία των διαδίκων, δέχθηκε ότι είναι καθ ύλην αρμόδιο για την εκδίκαση αμφοτέρων των αιτήσεων με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, απέρριψε την υπό στοιχείο Β αίτηση ως μη νόμιμη, έκρινε νόμιμη την υπό στοιχείο Α αίτηση με έρεισμα τις διατάξεις των άρθρων 70 ΚΠολΔ, 249, 259,268 και 294 παρ. 1 Ν. 4072/2012, 777 και 778 ΑΚ, και στη συνέχεια δέχθηκε αυτή ως ουσιαστικά βάσιμη και αναγνώρισε ότι η εκ μέρους του αιτούντος της αίτησης αυτής από 12-10-2012 καταγγελία της εταιρικής σχέσεως της παραπάνω εταιρίας έχει επιφέρει τα έννομα αποτελέσματά της, με συνέπεια η ανωτέρω εταιρία να έχει λυθεί και να έχει εισέλθει αυτοδικαίως στο στάδιο της εκκαθάρισης, την οποία θα διενεργήσουν από κοινού οι δύο πρώην εταίροι ως συνεκκαθαριστές. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο καθ ου η υπό στοιχείο Α αίτηση - αιτών της υπό στοιχείο Β αίτησης και ήδη εκκαλών, με την κρινόμενη έφεση, για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της, προκειμένου να απορριφθεί η εναντίον του υπό στοιχείο Α αίτηση και να γίνει δεκτή η υπό στοιχείο Β αίτηση.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 259§ 1 Ν. 4072/2012 περί «Βελτιώσεως επιχειρηματικού περιβάλλοντος - Νέας εταιρικής μορφής - Σημάτων - Μεσιτών ακινήτων - Ρυθμίσεως θεμάτων ναυτιλίας, λιμένων και αλιείας και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ Α` 86/11-4-2012), η ομόρρυθμη εταιρία λύνεται α) με την πάροδο του χρόνου διαρκείας της, 3) με απόφαση των εταίρων, γ) με την κήρυξη της σε πτώχευση και δ) με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος, ενώ στην εταιρική σύμβαση μπορεί να προβλέπονται και άλλοι λόγοι λύσεως της εταιρίας. Κατά τη διάταξη του άρθρου 249§ 1 του ιδίου ως άνω Ν. 4072/2012, ομόρρυθμη είναι η εταιρία με νομική προσωπικότητα που επιδιώκει εμπορικό σκοπό, για τα χρέη της οποίας ευθύνονται παράλληλα όλοι οι εταίροι απεριόριστα και εις ολόκληρον, ενώ σύμφωνα με την §2 του άρθρου 249 του Ν. 4072/2012, εφόσον δεν υπάρχει ειδική ρύθμιση στο αντίστοιχο κεφάλαιο, εφαρμόζονται στην ομόρρυθμη εταιρία οι διατάξεις του Αστικού Δικαίου για την εταιρία, με εξαίρεση τις διατάξεις των άρθρων 758 και 761 ΑΚ. Μάλιστα κατ` άρθρο 294 § 1 του Ν. 4072/2012 περί μεταβατικών διατάξεων, ο εν λόγω Νόμος εφαρμόζεται και στις εταιρίες που - κατά την έναρξη της ισχύος του από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, την 11/4/2012, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις (άρθρο 330§2 Ν 4072/2012) - δεν τελούν σε εκκαθάριση ή σε πτώχευση. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων του νέου νόμου 4072/2012 συνάγεται ότι οι λόγοι λύσεως προσωπικών εταιριών (Ο.Ε. και Ε.Ε.) διαφέρουν από αυτούς που γίνονταν δεκτοί κατά το προϊσχύσαν δίκαιο και καθορίζονται πλέον με κεντρικούς άξονες τη γενική αρχή της διατήρησης της εμπορικής επιχείρησης και το επιβεβλημένο απομάκρυνσης από τον απόλυτα προσωποπαγή χαρακτήρα των προσωπικών εταιριών. Η εκ μέρους εταίρου καταγγελία της εταιρίας έχει πλέον απαλειφθεί ως προβλεπόμενος από το νόμο λόγος λύσεως της προσωπικής εταιρίας, ισχύει όμως ως τέτοιος λόγος, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση. Ωστόσο, στην εκάστοτε εταιρική σύμβαση, μπορεί να προβλέπονται και άλλοι λόγοι λύσης της εταιρίας (άρθρο 259 παρ. 1 εδ. 2 ν. 4072/2012, ως ανωτέρω), τέτοιοι δε λόγοι δεν αποκλείεται να είναι και γεγονότα που επιφέρουν άλλωστε και την έξοδο εταίρου από την εταιρία (για την εκούσια έξοδο αυτού, βλ. άρθρο 261 Ν. 4072/2012) που αφορούν σε μεταβολές στο πρόσωπο των εταίρων (όπως θάνατος ή πτώχευση εταίρου ή θέση του υπό δικαστική συμπαράσταση κλπ., κατ` άρθρο 260§§1-2 Ν.4072/2012) ή και η καταγγελία της εταιρίας από μέρους εταίρου. Συνεπώς, η καταγγελία αποτελεί πλέον λόγο λύσης της ομόρρυθμης εταιρίας, μόνον αν προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση και με τους όρους που προβλέπονται σ` αυτή.
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 249, 259, 294, όπως ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 330 ν. 4072/2012 (ΦΕΚ Α 86/11-04-2012), συνάγεται ότι, κατά τα προαναφερόμενα, μεταξύ άλλων η ομόρρυθμη εταιρεία λύεται με δικαστική απόφαση, ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου όσο και την ορισμένου χρόνου. Λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης και δεδομένου ότι προβλέπεται και δικαίωμα εξόδου του εταίρου, σύμφωνα με το άρθρο 261 του ως άνω νόμου, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας συνιστά έσχατο μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης που ανέκυψε με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και εγείρεται επομένως, μόνο σε περίπτωση που δεν ανευρέθηκε άλλος τρόπος άρσης του αδιεξόδου. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας, η οποία θα αποτελεί τον κύριο οδηγό για την εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης που δημιούργησε ο επικαλούμενος σπουδαίος λόγος. Η ύπαρξη του θα πρέπει πάντως να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας. Αυτές οι επιπτώσεις είναι απαραίτητο να παρουσιάζουν το στοιχείο της μονιμότητας και να μην έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Εξάλλου, ο σπουδαίος λόγος πρέπει κατά βάση να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο είναι, υπό το πρίσμα των νέων διατάξεων που επικεντρώνουν στην οπτική της εμπορικής επιχείρησης, φορέας της οποίας είναι το νομικό πρόσωπο της εταιρείας, παρά στον προσωποπαγή συμβατικό εταιρικό δεσμό, η κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων και η έλλειψη κερδών, η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων και η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων (ΜΠρΘεσ 4842/2013 Αρμ 2013/270). Προς επίρρωση των ανωτέρω συνηγορούν και τα ακόλουθα που αναφέρονται στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4072/2012: «... Σύμφωνα, επίσης, με τη διάταξη της ΑΚ 766, όπως αυτή πάγια ερμηνεύεται από τη νομολογία, η καταγγελία ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρίας ορισμένου χρόνου από έναν εταίρο επιφέρει πάντα τη λύση της εταιρίας, ακόμα δηλαδή και αν δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος. Όπως είναι φανερό, τόσο οι ως άνω ρυθμίσεις του ΑΚ όσο και οι θέσεις της νομολογίας δεν ανταποκρίνονται στο αίτημα της διατήρησης της επιχείρησης, αφού, χωρίς να υπάρχει αποχρών οικονομικός λόγος, μπορούν να επιφέρουν τη διάλυση ακόμα και υγιών επιχειρήσεων». Με βάση την ανωτέρω διαπίστωση, διαμορφώνεται νέο καθεστώς λύσης των εμπορικών εταιριών, ο δε εξυπηρετούμενος σκοπός αυτού προκύπτει επίσης με σαφήνεια από την αιτιολογική έκθεση του ν. 4072/2012, σύμφωνα με την οποία: «Προβλέπεται ως νέος λόγος η λύση της εταιρίας με δικαστική απόφαση, ύστερα από αίτηση του εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος (άρθρο 11 παρ. 1 στ. δ`). Η ρύθμιση αποτρέπει τη λύση της εταιρίας, χωρίς να υπάρχει πράγματι σπουδαίος λόγος, όπως δέχεται η νομολογία που προαναφέρθηκε σχετικά με την καταγγελία. Δεδομένου ότι προβλέπεται και δικαίωμα εξόδου του εταίρου, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας παρέχεται ως ultimum refugium σε περιπτώσεις που ο εταίρος έχει προς τούτο ειδικό έννομο συμφέρον. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου όσο και την ορισμένου χρόνου». Στην ως άνω αιτιολογική έκθεση διατυπώνονται τα εξής: «Πέραν της δυνατότητας του εταίρου να επιφέρει τη δικαστική λύση της εταιρίας σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 περ. δ, προβλέπεται για πρώτη φορά το δικαίωμα εξόδου του εταίρου από την εταιρία. Το δικαίωμα εξόδου αντικαθιστά έτσι -χωρίς όμως να καταργεί, καθόσον μπορεί να εισαχθεί με την εταιρική σύμβαση- το δικαίωμα καταγγελίας» (βλ. σχ. και Αρ. Σινανιώτη - Μαρούδη «Προσωπικές Εταιρίες», 2012, σελ. 98). Σημειώνεται ότι στην ως άνω διάταξη του άρθρου 259 του ν. 4072/2012, το στοιχείο του «σπουδαίου λόγου» επιτελεί τη συμβιβαστική λειτουργία ανάμεσα στην ανάγκη διατήρησης των συμφωνηθέντων, που στηρίζεται στην αυστηρότητα της αρχής «pacta sunt servanta», και στην ανάγκη αποδέσμευσης από «επαχθείς» έννομες σχέσεις, δεδομένου ότι, παρʼ όλο που τα συμβαλλόμενα μέρη εξέφρασαν τη βούλησή τους η εταιρική σχέση που τους συνδέει να διαρκέσει για κάποιο συγκεκριμένη χρονικό διάστημα, εντούτοις, η έννομη τάξη αναγνωρίζει, ότι δεν είναι δίκαιο κάποιος, του οποίου τα έννομα συμφέροντα ενδεχομένως προσβάλλονται από τη λειτουργία ενός ενοχικού δεσμού, να υποχρεώνεται να μετέχει σε μια έννομη σχέση, η οποία αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς μετεξελίχθηκε (αρχή της επιείκειας), με την αρχή αυτή (της επιείκειας), λόγω της πολυσχιδούς φύσης του ίδιου του αντικειμένου της, να στηρίζεται στην εφαρμογή γενικών ρητρών-αόριστων εννοιών, οι οποίες κάθε φορά χρήζουν εξειδίκευσης ανάλογα με τα εκάστοτε πραγματικά περιστατικά (βλ. Απόστολο Γεωργιάδη, ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Ειδικό Μέρος Τόμος II, σελ-754-755). Συνιστά δε σπουδαίο λόγο οποιοδήποτε περιστατικό, που ανάγεται, στο πρόσωπο ή όχι του αιτούντος, το οποίο, σύμφωνα με την αρχή της καλής πίστης και τα συναλλακτικά ήθη, καθιστά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, επαχθή για τον καταγγέλλοντα εταίρο την εξακολούθηση της εταιρίας έως το χρόνο λήξης της διάρκειάς της. Τέτοια περιστατικά είναι η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων, η κακή διαχείρισή τους, οι διαρκείς διαφωνίες, το μίσος μεταξύ των εταίρων, η διακοπή ή η διατάραξη των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των συνεταίρων, όταν αυτή παρουσιάζει σοβαρό και εξακολουθητικό χαρακτήρα και πάντα σε συνάρτηση με αποχρώντες οικονομικούς λόγους που έχουν ως επακόλουθο είτε την παράλυση της λειτουργίας της είτε την αδυναμία της εκπλήρωσης του σκοπού της, (πρβλ. ΕφΑθ 1715/2005 ΕλλΔνη 2005.1726). Επισημαίνεται ότι ο σπουδαίος λόγος κρίνεται αντικειμενικώς, η δε κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για την συνδρομή σπουδαίου λόγου λύσης της εταιρίας, που είναι αόριστη νομική έννοια, υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου (πρβλ ΑΠ 681/2010 δημ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση με το εκτεθέν περιεχόμενο η κρινόμενη υπό στοιχείο Α αίτηση με την οποία ο αιτών ......... επικαλούμενος καταστατική πρόβλεψη περί λύσεως της συσταθείσης μεταξύ αυτού και του καθ ου ομόρρυθμης εταιρίας με καταγγελία της εταιρικής σύμβασης για σπουδαίο λόγο ζήτησε να αναγνωριστεί ως νόμιμη και ισχυρή η λύση της ανωτέρω εταιρίας συνεπεία της από 12/10/2012 εκ μέρους του γενόμενης καταγγελίας με την επίκληση σπουδαίου λόγου, είναι νόμω βάσιμη με έρεισμα τις διατάξεις των άρθρων 70 ΚΠολΔ, 249, 259 παρ 1 εδ. 2,268 και 294 παρ 1 Ν 4072/2012, 777 και 778 ΑΚ, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα πρόταση, όπως ορθά δέχθηκε η εκκαλουμένη κατά τα προαναφερθέντα. Και ναι μεν η εκ μέρους εταίρου καταγγελία της εταιρίας έχει πλέον απαλειφθεί ως προβλεπόμενος από το νόμο 4072/2012 λόγος λύσεως της προσωπικής εταιρίας, ισχύει όμως ως τέτοιος λόγος, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση, σύμφωνα με τα αναλυτικώς διαλαμβανόμενα στη μείζονα πρόταση, απορριπτόμενων των αντίθετων ισχυρισμών του εκκαλούντος, με τον δεύτερο λόγο της κρινόμενης έφεσης και με τον πρώτο λόγο αυτής κατά το οικείο σκέλος του. Κατά τη διάταξη του άρθρου 263 του νόμου 4072/2012 «Αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρείας σύμφωνα με την περίπτωση δ` της παραγράφου 1 του άρθρου 259, το Μονομελές Πρωτοδικείο (ήδη το Ειρηνοδικείο βλ άρθρο 8 Ν. 4198/2013 που ισχύει από 11.10.2013) μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, η οποία εκδικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντί της λύσης της εταιρείας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου». Από τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης σαφώς συνάγεται ότι προϋπόθεση του αποκλεισμού του εταίρου είναι η ύπαρξη άλλων δύο τουλάχιστον εταίρων με αίτηση των οποίων και υπό τη συνδρομή των λοιπών προϋποθέσεων της ανωτέρω διατάξεως θα προτιμηθεί από το Δικαστήριο η επιλογή του αποκλεισμού του εταίρου αντί της λύσης της ομορρύθμου εταιρίας. Στην περίπτωση όμως της διμελούς ομορρύθμου εταιρίας, ο αποκλεισμός ενός εκ των δύο μόνο εταίρων ενδέχεται να οδηγήσει στη λύση της εταιρίας εφόσον μέσα σε δύο μήνες δεν δημοσιευτεί στο Γ.Ε.ΜΗ η είσοδος νέου εταίρου (άρθρο 267 του ίδιου νόμου) διότι δεν είναι ανεκτό το σχήμα της μονοπρόσωπης ομορρύθμου εταιρίας για το πέραν του διμήνου αυτού χρονικό διάστημα. Επομένως, σε εταιρικό δεσμό ομορρύθμου εταιρίας δύο μόνο προσώπων δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 263 αφού μετά το άπρακτο πέρας του ανωτέρω διμήνου, θα ανατρέπονταν εν τοις πράγμασι η προηγηθείσα εναλλακτική επιλογή- απόφαση του Δικαστηρίου να αποκλείσει τον εταίρο αντί να λύσει την εταιρία. Αντιθέτως σε εταιρικό δεσμό ομορρύθμου εταιρίας περισσότερων των δύο προσώπων, η επιλογή του δικαστηρίου που προέκρινε τον αποκλεισμό αντί για τη λύση της εταιρίας, οδηγεί στη διάσωση της τελευταίας, χωρίς το κύρος και η ισχύς της δικαστικής απόφασης στην περίπτωση αυτή να εξαρτάται από μελλοντικά και αβέβαια γεγονότα ή την ιδιωτική βούληση (πχ εύρεση νέου εταίρου σε σύντομο χρόνο, κερδοσκοπικές συμφωνίες εισόδου νέου εταίρου σε βάρος του αποκλεισθέντος παλαιού κά) και υπό την έννοια αυτή να τελεί (η δικαστική απόφαση) υπό αίρεση ή προθεσμία, συνθήκη μη ανεκτή σε ένα ασφαλές δικαιϊκό σύστημα, στο οποίο η ανατροπή των δικαστικών αποφάσεων επέρχεται αποκλειστικά με την άσκηση των ενδίκων μέσων. Διαφορετικό επιχείρημα δεν μπορεί να συναχθεί από τη διάταξη του άρθρου 267 του ίδιου νόμου υπό τον τίτλο «μονοπρόσωπη εταιρία» σύμφωνα με την οποία: «Αν αποχωρήσουν για οποιονδήποτε λόγο ένας ή περισσότεροι εταίροι και παραμείνει μόνο ένας εταίρος, η εταιρεία λύνεται, εφόσον μέσα σε δύο μήνες δεν δημοσιευτεί στο Γ.Ε.ΜΗ. η είσοδος νέου εταίρου». Πράγματι με την διάταξη αυτή του άρθρου 267 του ν. 4072/12 ο νομοθέτης εισάγει τον καινοτόμο θεσμό της μονοπρόσωπης ομόρρυθμης εταιρίας πολύ περιορισμένης όμως χρονικής διάρκειας και ειδικού σκοπού (διερεύνηση περιθωρίων βιωσιμότητας της εταιρίας μετά την έξοδο εταίρου). Ενώ κατά το προϊσχύσαν δίκαιο μια τέτοια εταιρική μορφή, όταν έμενε μόνο με έναν εταίρο, θα οδηγούσε στην άμεση λύση της εταιρίας (αφού ο εταιρικός δεσμός προϋποθέτει τη συμμετοχή δύο τουλάχιστον προσώπων), σήμερα δίνεται η δυνατότητα παράτασης στην πράξη της εταιρικής ζωής για δύο μήνες. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα η εταιρία διατηρείται πλασματικά (υπό το σχήμα της μονοπρόσωπης εταιρίας) και βρίσκεται υπό καθεστώς αναβολής της λύσης της. Βασική προϋπόθεση για την συνέχισή της είναι μέσα σε αυτή τη χρονική προθεσμία να δημοσιευτεί στο Γ.Ε.ΜΗ (Γενικό Εμπορικό Μητρώο) η είσοδος νέου εταίρου. Αν όμως αυτό δεν συμβεί, επέρχεται αναπότρεπτα η λύση της εταιρίας, διότι δεν είναι ανεκτό το σχήμα της μονοπρόσωπης ομορρύθμου εταιρίας για το πέραν του διμήνου αυτού χρονικό διάστημα, σχήμα άλλωστε που αντιστρατεύεται την έννοια της «εταιρίας» και αποτελεί εξαιρετική συνθήκη και όχι φυσικά τον κανόνα. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αίτησης με νομικό έρεισμα τη διάταξη του άρθρου 263 που αφορά σε εταιρικό δεσμό με δύο πρόσωπα, ενδέχεται, ο αποκλεισμός του ενός εκ των δύο εταίρων, (εφόσον πολύ πιθανό μελλοντικά δεν πληρωθεί η ανωτέρω αίρεση), παρά τα αντιθέτως γενόμενα δεκτά με τη δικαστική απόφαση - με κρίσιμο χρόνο συνδρομής των προϋποθέσεων του νόμου αυτόν της συζήτησης της αίτησης -, να οδηγήσει πολύ σύντομα σε λύση της εταιρίας, δηλαδή να παράξει έννομες συνέπειες που ο νομοθέτης επιθυμεί να αποτρέψει. Ουδόλως, επομένως, είναι τυχαία στη διάταξη του άρθρου 263, η επιλογή της φράσης «ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων», που εντάχθηκε συνειδητά στους σκοπούς του νομοθέτη και με την οποία οριοθετείται το πλαίσιο της ενεργητικής νομιμοποίησης της αίτησης με αντικείμενο τον αποκλεισμό εταίρου και κατά λογική ακολουθία δεν αφορά σε εταιρικό δεσμό ομορρύθμου εταιρίας δύο μόνο προσώπων. Τα παραπάνω ενισχύονται και από το κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης αναφορικά με το άρθρο 263 στην οποία ο νομοθέτης υπολαμβάνει ότι ο αποκλεισμός εταίρου μπορεί να χωρήσει στην περίπτωση που το δικαστήριο ενόψει διλήμματος καλείται να αποφασίσει (κατόπιν στάθμισης) τη δικαστική λύση της εταιρίας σύμφωνα με το άρθρο 259 παρ 1 περ. δ για λόγους που ανάγονται στο πρόσωπο ενός των εταίρων, οπότε παρέχεται σʼ αυτό η δυνατότητα, αντί της λύσης της εταιρίας να αποφασίσει τον αποκλεισμό του συγκεκριμένου εταίρου μετά από αίτηση των υπολοίπων. Και ναι μεν προ του ανωτέρω διλήμματος το Δικαστήριο στην περίπτωση του εταιρικού δεσμού με περισσότερα από δύο πρόσωπα οδηγείται μέσω της διάταξης του άρθρου 263 σε ασφαλή λύση διάσωσης της ομορρύθμου εταιρίας αντιθέτως όμως στην περίπτωση του εταιρικού δεσμού με δύο μόνο πρόσωπα η τυχόν εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης δεν δίνει λύση ασφαλή παρά μεταμορφώνει το δίλλημα σε δίλλημα αφενός λύσης της εταιρίας (σύμφωνα με το άρθρο 259 παρ 1 περ δ για λόγους που ανάγονται στο πρόσωπο ενός των εταίρων) και αφετέρου ενδεχόμενης λύσης αυτής υπό προθεσμία , ιδίως μάλιστα στην περίπτωση που ο αιτών τον αποκλεισμό του έτερου συνεταίρου του ουδόλως εκθέτει στην αίτησή του (με έρεισμα τη διάταξη του άρθρου 263) περιστατικά περί προθέσεώς του να ανεύρει νέο εταίρο για να κριθεί (στον κρίσιμο χρόνο συζήτησης της αίτησης) και το αυτεπαγγέλτως ερευνώμενο έννομο συμφέρον του περί αποκλεισμού του συνεταίρου του.
Στην προκειμένη περίπτωση με το εκτεθέν περιεχόμενο η κρινόμενη υπό στοιχείο Β αίτηση με την οποία ο αιτών ....... επικαλούμενος εταιρικό δεσμό ομορρύθμου εταιρίας δύο μόνο προσώπων ήτοι του ιδίου και του καθ ου καθώς και τη συνδρομή περιστατικών που συνιστούν υπαίτια παράβαση των εταιρικών υποχρεώσεων του καθου και αποτελούν σπουδαίο λόγο που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρίας αυτής, ζήτησε χωρίς να εκθέτει περιστατικά πρόθεσής του να ανεύρει νέο συνεταίρο, να αποκλειστεί ο καθ ου από την εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία, τυγχάνει νόμω αβάσιμη, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ως άνω μείζονα πρόταση, όπως ορθά δέχθηκε η εκκαλουμένη κατά τα προαναφερθέντα έστω και με συνοπτική και εν μέρει εσφαλμένη αιτιολογία, η οποία αντικαθίσταται από τις ανωτέρω νομικές σκέψεις (άρθρο 534 ΚΠολΔ), απορριπτόμενων των αντίθετων ισχυρισμών του εκκαλούντος, με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης έφεσης κατά το οικείο σκέλος του.
Κατά το αρ. 739 ΚΠολΔ, υπάγονται στην ειδική διαδικασία των αρ. 741 έως 781 όλες οι υποθέσεις που αναφέρονται στα αρ. 782 έως 866, καθώς και κάθε άλλη υπόθεση που υπάγεται με διάταξη νόμου στη διαδικασία αυτή. Κατά την εν λόγω διαδικασία, σύμφωνα με το αρ. 741 ΚΠολΔ, εφαρμόζονται και τα αρ. 1 έως 590, εκτός αν είναι αντίθετα προς ειδικές διατάξεις ή δεν προσαρμόζονται στη διαδικασία αυτή. Τέτοια διάταξη, που εφαρμόζεται, ως μη αντιτιθεμένη, αλλά προσαρμοστή στην προκειμένη διαδικασία των διαφορών της εκουσίας δικαιοδοσίας, είναι και η διάταξη του αρ. 70 ΚΠολΔ, κατά την οποία όποιος έχει έννομο συμφέρον να αναγνωρισθεί η ύπαρξη ή μη ύπαρξη έννομης σχέσεως, μπορεί να εγείρει σχετική αγωγή. Αυτό προκύπτει από τη φύση της διαδικασίας της εκουσίας δικαιοδοσίας, η οποία είναι η αναγνωριζόμενη στα τακτικά πολιτικά δικαστήρια εξουσία να παρέχουν ένδικη προστασία, κατά καθοριστική λειτουργία δικαίου και άνευ υπάρξεως διαφοράς, με ενέργεια πράξεων διαπλαστικής και βεβαιωτικής (αναγνωριστικής) μορφής, επί σκοπώ κατοχυρώσεως ή προστασίας ιδιωτικού συμφέροντος (βλ. Μητσόπουλο, Η έννοια της εκουσίας δικαιοδοσίας, ΝΔ 27, 333 επ. = Μελέται Γενικής θεωρίας Δικαίου και Αστικού Δικονομικού Δικαίου, σ. 541/555). Έτσι, αντικείμενο των αποφάσεων της εκουσίας δικαιοδοσίας είναι, κατά γενική σχηματοποίηση των υπαγόμενων σʼ αυτή διαφορών, η νομική διάπλαση, η επιμέλεια για το πρόσωπο και η συνδρομή στην εκκαθάριση εννόμων σχέσεων, που συντελούνται με το διατασσόμενο ρυθμιστικό μέτρο (βλ. Rosenberg - Schwab, Zivilprozessrecht, έκδ. 10η, σ. 44), χωρίς να προηγείται η δικαστική διάγνωση δικαιώματος του ιδιωτικού δικαίου (βλ. Μπέη, σε Μπέη Καλαβρού Σταματόπουλου, Δικονομία των Ιδιωτικών Διαφορών, σ. 235/238). Κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας είναι δυνατή η βεβαίωση (αναγνώριση) υφισταμένου δικαιώματος, καθώς αναθεωρήθηκε ήδη η ευρέως υποστηριζόμενη παλαιότερα άποψη ότι αυτό είναι αντικείμενο της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, ενώ κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας μόνο νέα δικαιώματα συνιστώνται (Rosenberg - Schwab, Zivilprozessrecht, έκδ. 10η, σ. 45). Η βεβαιωτική (αναγνωριστική) μορφή της δικαιοδοτικής πράξεως της εκουσίας δικαιοδοσίας μπορεί να είναι θετική ή αρνητική. Έτσι είναι δυνατή και η άσκηση θετικής ή αρνητικής αναγνωριστικής αιτήσεως, ως προς έννομη σχέση υπαγόμενη στη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας, εφόσον συντρέχουν και οι προαπαιτούμενοι λοιποί νόμιμοι όροι, όπως είναι το έννομο συμφέρον. Ως έννομη σχέση, όμως, εν προκειμένω δεν νοείται η, κατʼ αυστηρή εννοιολογική επαλήθευση, που αποτελεί αντικείμενο της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας σχέση, δηλαδή η σχέση του προσώπου προς πρόσωπο ή πράγμα, που ρυθμίζεται από το εξ αντικειμένου δίκαιο, κατ` αντιδιαστολή προς την απλή νομική κατάσταση και το απλό πραγματικό γεγονός, που αποτελούν μεν στοιχείο της έννομης σχέσεως, αλλά δεν δικαιολογούν, άνευ συνδέσεως προς αυτή, την άσκηση αναγνωριστικής αγωγής. (βλ. σχετικώς ΑΠ 4/92, ΕλλΔ 34, 65, 127/90, ΔΕΝ 47, 277, 364/88, ΝοΒ 37, 252, 1743/87, ΣυμπλΒασ Νομολ 1993, 511, 854/86, ΕΕΝ 1987, 270, 496/86, Δ 19, 259, 48/86, ΕλλΔνη 27, 483, 1160/85, ΝοΒ 34, 1051, 603/85, ΝοΒ 34, 400, 1582/79, ΝοΒ 28, 1111, 426/78, ΝοΒ 27, 192, 489/77, ΝοΒ 26, 67, 919/75, ΝοΒ 24, 255, 230/74, ΝοΒ 22, 1169, 137/74, ΝοΒ 22, 926,959/72, ΝοΒ 21, 475, 240/71, ΝοΒ 19,750. Μπαλή, ΓενΑ σ. 73. Ράμμο, στην ΕρμΑΚ, αρ. 127 ΕΝΑΚ, αρ. 16. Μητσόπουλο, Η αναγνωριστική αγωγή, σ. 109, 124 επ., 163, 167. Μπέη, ΠολΔ, σ. 382, Δ 17, 56 επ. Δεληκωστόπουλο - Σινανιώτη, Ερμηνεία του ΚΠολΔ, υπ` αρ. 71. Μ Καλλιμόπουλο, Το νομοθετικό έρεισμα της γενικής αναγνωριστικής αγωγής, σ. 10 επ. Rosenberg - Schwab, ivilprozessrecht, έκδ. 10η, σ. 446. Baumbach - Lauterbach - Albers - Hartmaim, Zivilprozebordnung, έκδ. 31η, σ. 517. Bandrac, σε Droit et Pratique de la Procedure Civile, σ. 13, 14). Κατά προσαρμογή προς την έννοια της εκουσίας δικαιοδοσίας, η έννομη σχέση δεν είναι αναγκαίο να δημιουργεί διαφορά, υπό την τεχνική της έννοια, αλλά αρκεί να εισέρχεται δραστικά στη σφαίρα των συμφερόντων των προσώπων, μέσω της κατά τη δικαιοδοσία αυτή διάπλασης ή βεβαίωσης, η οποία έχει γενικά δεσμευτικό χαρακτήρα. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η ανωτέρω ερμηνεία των περί εκουσίας δικαιοδοσίας διατάξεων του ΚΠολΔ είναι σύμφωνη και με την εκ του αρ. 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κυρωθείσας από την Ελλάδα με το ν.δ. 53/74, απορρέουσα υποχρέωση του κράτους, να θεσπίζει θετικώς προστατευτικούς κανόνες και να προβλέπει συγκεκριμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες, δεδομένου ότι προς την εν λόγω κρατική υποχρέωση δεν συμβιβάζεται η αδυναμία χρήσεως της προσήκουσας για την προστασία των αστικών δικαιωμάτων διαδικασίας (πρβλ. την από 26.3.85 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επί της υποθέσεως Χ & Υ κατά Ολλανδίας, European Convention on Human Rights, Judgments and Decisions, Series Α/91, που έκρινε ασυγχώρητη την έλλειψη δυνατότητας ενεργοποιήσεως της κατάλληλης δικαστικής (ποινικής) διαδικασίας, ενώπιον των ολλανδικών δικαστηρίων, ελλείψει νομιμοποιουμένου προς τούτο προσώπου. (βλ ομοίως ΕφΑθ 9734/2001, ΔΙΚΗ 2002/311, ΕΕΜΠΔ 2002/410, δημ ΝΟΜΟΣ)
Στην προκειμένη περίπτωση η υπό στοιχείο Α αίτηση με την οποία ο αιτών ..... επικαλούμενος καταστατική πρόβλεψη περί λύσεως της συσταθείσης μεταξύ αυτού και του καθ ου ομόρρυθμης εταιρίας με καταγγελία της εταιρικής σύμβασης για σπουδαίο λόγο, ζήτησε με έρεισμα τη διάταξη του άρθρου 259 παρ 1 εδ β του ν 4072/2012, κατά την κύρια βάση της αιτήσεως να αναγνωριστεί ως νόμιμη και ισχυρή η λύση της ανωτέρω εταιρίας συνεπεία της από 12/10/2012 εκ μέρους του γενόμενης καταγγελίας με την επίκληση σπουδαίου λόγου, είναι νόμω βάσιμη, όπως εκτιμήθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο ορθά (αρ. 739 και 70 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα προδιαλαμβανόμενα στη μείζονα πρόταση, προέβη στην εκδίκασή της με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας απορριπτόμενων των αντίθετων ισχυρισμών του εκκαλούντος, με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης έφεσης κατά το οικείο σκέλος του με τον οποίο υποστηρίζει ότι η ανωτέρω αίτηση έπρεπε να δικαστεί με την τακτική διαδικασία από το αρμόδιο καθ ύλην Πολυμελές Πρωτοδικείο καθώς πρόκειται για αίτημα μη αποτιμητό σε χρήμα.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων (ένας από κάθε πλευρά), στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης εκείνου του Δικαστηρίου, από τις με αρ 26/2014, 27/2014 και 28/2014 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Ειρηνοδίκη Μεγάρων που ελήφθησαν με επιμέλεια του διαδίκου ..... κατόπιν νόμιμης κλήτευσης του αντιδίκου του (βλ την με αρ 11959/2014 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Πειραιά …..) και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, μερικά από τα οποία μνημονεύονται ειδικά, χωρίς, ωστόσο, να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι με το από 01-11-2009 ιδιωτικό συμφωνητικό που δημοσιεύθηκε και καταχωρήθηκε στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών στις 12/02/2010 με γενικό αριθμό 2326/2010 συνέστησαν την ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «....», με έδρα τη Νέα Πέραμο Αττικής στην οδό ....... αρ...... Σκοπός της εταιρείας ήταν η εκμετάλλευση επιχείρησης μαζικής εστίασης (καφετέρια-σνακ-μπαρ) στη Νέα Πέραμο Αττικής και μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι ορίστηκαν οι διάδικοι με ποσοστό συμμετοχής 50% στις κερδοζημίες της εν λόγω εταιρίας (αρθ. 6). Το κεφάλαιο της εταιρίας ορίστηκε σε 60.000 ευρώ εκ των οποίων οι συνέταιροι συνεισέφεραν από 30.000 ευρώ ο καθένας (αρθ.5) και με προσφορά προσωπικής εργασίας (αρθ. 7), ενώ οι ίδιοι ορίστηκαν από κοινού συνδιαχειριστές και συνταμίες (αρθ. 8 και 9). Στο άρθρο 4 του εν λόγω ιδιωτικού συμφωνητικού συμφωνήθηκε ότι «Η διάρκεια της εταιρείας ορίζεται για τρία έτη και αρχίζει από την ημέρα της δημοσίευσης του παρόντος στα βιβλία εταιρειών του Πρωτοδικείου της Αθήνας θα λήγει δε την αντίστοιχη ημέρα του έτους 2012. Η διάρκεια της εταιρίας θα παρατείνεται αυτοδίκαια για μια ακόμη τριετία εκτός εάν ένα μήνα πριν τη λήξη της κάποιος από τους εταίρους καταγγείλει την εταιρική σύμβαση με έγγραφο που θα επιδοθεί στον άλλο εταίρο με δικαστικό επιμελητή». Επίσης στο άρθρο 13 του ανωτέρω συμφωνητικού προβλέφθηκαν οι λόγοι λύσεως της συσταθείσης εταιρίας μεταξύ των οποίων είναι: « η καταγγελία για σπουδαίο λόγο με την προϋπόθεση ότι ο εταίρος που θα καταγγείλει την εταιρική σύμβαση για σπουδαίο λόγο και αυτός αποδειχθεί όχι σπουδαίος να αποζημιώσει τον άλλο εταίρο για κάθε θετική ή αποθετική του ζημία». Από τα παραπάνω συνάγεται ότι υφίσταται συμβατικό υπόβαθρο αναγόρευσης της καταγγελίας για σπουδαίο λόγο ως λόγο λύσης της εταιρίας και επομένως τυγχάνει εφαρμογής εν προκειμένω η διάταξη του άρθρου 259 παρ1 εδ β του ν 4072/2012. Η συνεργασία των δύο ομόρρυθμων εταίρων δεν εξελίχθηκε ομαλά από τους πρώτους ακόμα μήνες λειτουργίας του καταστήματος. Από το έτος 2010 υπήρξαν συνεχείς έριδες ως προς τον τρόπο που πρέπει να συμβάλλει ο κάθε εταίρος στην επίτευξη του εταιρικού σκοπού, διαφωνίες στον τρόπο που πρέπει να διανέμουν τα κέρδη της επιχείρησης, στην επιλογή προσωπικού, στην επιλογή των προμηθευτών. Οι διαρκείς αυτές διαφωνίες επέφεραν μεγάλη διαταραχή στις σχέσεις των διαδίκων, ως συνεταίρων, η οποία είχε αντίκτυπο στη γενικότερη οργάνωση της εταιρίας και σοβαρές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της, επιπτώσεις μάλιστα που απέκτησαν το χαρακτήρα της μονιμότητας συνεπεία έλλειψης πλέον αμοιβαίας εμπιστοσύνης στις μεταξύ των διαδίκων σχέσεις και την ως εκ τούτου αδυναμία να εξακολουθούν να συνεργάζονται για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού. Τα παραπάνω είχαν αντίκτυπο στην οικονομική δραστηριότητα της εταιρίας με τη συσσώρευση εταιρικών χρεών, όπως σε λογαριασμούς της Δ.Ε.Η, στον ασφαλιστικό φορέα Ο.Α.Ε.Ε, στο Ι.Κ.Α, με αποκορύφωμα την κατάσχεση εις χείρας τρίτου από το Ι.Κ.Α σε τραπεζικό λογαριασμό του πατέρα του αιτούντος για οφειλή 14.199,42 ευρώ σε αυτό. Αποδείχθηκε ακόμα ότι τη λογιστική διαχείριση και την υποβολή των δηλώσεων Φ.Π.Α προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ είχε αναλάβει ο καθ`ου η υπό στοιχείο Α αίτηση, ο οποίος τυγχάνει λογιστής (βλ. περιοδικές δηλώσεις Φ.Π.Α στη Δ.Ο.Υ Μεγάρων περιόδων 12-02-10 έως 31-03-10, 01-04-10 έως 30-06-10 και 01-07-10 έως 30-09-10), ο ίδιος δε έχει στην πράξη αναλάβει και την λειτουργία του καταστήματος. Ακολούθως ο αιτών (της υπό στοιχείο Α αίτησης) κοινοποίησε στις 12-10-2012 την από 11-10-2012 εξώδικη διαμαρτυρία/ καταγγελία εταιρικής σχέσης (βλ. την υπ` αριθμόν 5045Β712-10-2012 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών …….), με την οποία κατήγγειλε την μεταξύ των διαδίκων εταιρική σχέση για σπουδαίους λόγους και τον κάλεσε στις 19-10-2012 στο γραφείο της πληρεξούσιας δικηγόρου του για να ρυθμισθεί ο τρόπος εκκαθάρισης. Σε απάντηση ο καθʼ ου η αίτηση απέστειλε την από 17-10-2012 εξώδικη απάντηση (βλ. την υπ`αρ.11022/18-10-2012 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Πειραιώς ….) με την οποία εξέθετε ότι η γενόμενη καταγγελία εκ μέρους του αιτούντος είναι άνευ εννόμων συνεπειών, λόγω νέου νομοθετικού καθεστώτος και τον προσκαλούσε στις 29-10-2012 στο κατάστημα της εταιρίας για να υπογραφεί έγγραφο περί λύσης της εταιρίας, ώστε να προχωρήσουν σε εκκαθάριση αυτής και να αποδώσει ο αιτών στον καθʼ ου η αίτηση πόσο 13.3506, το οποίο ισχυρίζεται ο τελευταίος ότι είχε δανείσει στον αιτούντα με τμηματικές καταβολές από τον Οκτώβριο του 2011 έως το Σεπτέμβριο του 2012, πρόσκληση που δεν αποδέχθηκε ο αιτών. Έκτοτε υφίσταται κλίμα πόλωσης μεταξύ των διαδίκων ο δε καθ ου αμφισβητεί το κύρος της ανωτέρω καταγγελίας του αιτούντος και των εννόμων συνεπειών της. Πλην όμως σύμφωνα με τα προαναφερθέντα η από 12-10-2012 εξώδικη καταγγελία της εταιρικής σχέσης από την πλευρά του αιτούντος επέφερε τα αποτελέσματα της και είναι ισχυρή, διότι στο άρθρο 259§1εδ.β` Ν.4072/12 ρητά προβλέπεται ότι στην εταιρική σύμβαση μπορεί να προβλέπονται και άλλοι λόγοι λύσης της εταιρίας ενώ όπως ήδη προεκτέθηκε στην επίδικη εταιρική σύμβαση υφίσταται συμβατικό υπόβαθρο (άρθρα 4 και 13) αναγόρευσης της καταγγελίας για σπουδαίο λόγο ως λόγο λύσης της εταιρίας. Λαμβανομένου υπόψη ότι η δημοσίευση της εταιρίας στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών συντελέστηκε στις 12/02/2010, η διάρκεια της εταιρίας που άρχισε έκτοτε, θα έληγε στις 12/02/2013 και συνεπώς η από 11-10-2012 καταγγελία του αιτούντος που έλαβε χώρα για σπουδαίο λόγο, η οποία κοινοποιήθηκε στον καθʼ ου η αίτηση στις 12-10-2012 επέφερε τα έννομα αποτελέσματα της και έλυσε την εταιρία, εφόσον δεν είχε παρέλθει τριετία από τη δημοσίευση της εταιρίας στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Το πρωτοβάθμιο επομένως Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση, σε όμοια κρίση κατέληξε και αναγνώρισε ότι η από 12/10/2012 καταγγελία από τον αιτούντα της υπό στοιχείο Α` αίτησης, της εταιρικής σχέσης της ομόρρυθμης εταιρίας «........» με έδρα το Δήμο Νέας Περάμου Αττικής, έχει επιφέρει τα έννομα αποτελέσματα της, με συνέπεια η εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία να έχει λυθεί και να έχει εισέλθει αυτοδικαίως στο στάδιο της εκκαθάρισης (βλ. αρθ.268 Ν/4072/12, αρθ.777 επ. ΑΚ), που πρέπει να διενεργηθεί από κοινού από τους δύο πρώην εταίρους ως συνεκκαθαριστών αν και με ελλιπή αιτιολογία που συμπληρώνεται από αυτή της παρούσας (αρθρ. 534 ΚΠολΔ) ορθά κατʼ αποτέλεσμα έκρινε και όσα αντίθετα υποστηρίζει ο εκκαλών, με τον τρίτο λόγο της έφεσής του, είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Ενόψει όλων αυτών και δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει η κρινόμενη έφεση να απορριφθεί ως αβάσιμη κατʼ ουσίαν και να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του, τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά το νόμιμο αίτημά του, σύμφωνα με το διατακτικό της παρούσας (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου, εκ ποσού 200 ευρώ, το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση κατάθεσης του δικογράφου της έφεσης, στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ.4 εδ.δ Κ.Πολ.Δικ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατʼ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατʼ ουσίαν την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 31 Δεκεμβρίου 2014, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
|
| Δικαστήριο: | ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ |
| Τόπος: | ΚΑΡΔΙΤΣΑ |
| Αριθ. Απόφασης: | 22 |
| Ετος: | 2014 |
| Περίληψη
Ομόρρυθμη εταιρία - Αίτηση λύσης ΟΕ για σπουδαίο λόγο - Αίτηση αποκλεισμού των εταίρων που αιτήθηκαν την λύση της εταιρίας - Συνεκδίκαση υποθέσεων - Προϋποθέσεις παραδεκτού - Αρχή διατήρησης του νομικού προσώπου της εταιρίας - Αρχή αναλογικότητας -. Οι λόγοι λύσεως προσωπικών εταίρων (Ο.Ε. και Ε.Ε.) διαφέρουν από αυτούς που γίνονταν δεκτοί κατά το προϊσχύσαν δίκαιο και καθορίζονται πλέον με κεντρικούς άξονες τη γενική αρχή της διατήρησης της εμπορικής επιχείρησης και το επιβεβλημένο απομάκρυνσης από τον απόλυτα προσωποπαγή χαρακτήρα των προσωπικών εταιριών. Η καταγγελία αποτελεί πλέον λόγο λύσης της ομόρρυθμης εταιρίας, μόνον αν προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση και με τους όρους που προβλέπονται σ' αυτή. Επομένως, καταγγελία προϋφιστάμενης εταιρίας που λαμβάνει χώρα μετά την 11.4.2012 είναι άκυρη και η εταιρεία δεν λύεται. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου, όσο και την ορισμένου χρόνου. Λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης, συνιστά έσχατο μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης που ανέκυψε με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και εγείρεται μόνο σε περίπτωση που δεν ανευρέθη άλλος τρόπος άρσης του αδιεξόδου. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας, η οποία θα αποτελεί τον κύριο οδηγό για την εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης που δημιούργησε ο επικαλούμενος σπουδαίος λόγος. Η ύπαρξη του σπουδαίου λόγου θα πρέπει να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας, οι οποίες είναι απαραίτητο να παρουσιάζουν το στοιχείο της μονιμότητας και να μην έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Ο σπουδαίος λόγος πρέπει κατά βάση να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο είναι, υπό το πρίσμα των νέων διατάξεων που επικεντρώνουν στην οπτική της εμπορικής επιχείρησης, φορέας της οποίας είναι το νομικό πρόσωπο της εταιρείας, παρά στον προσωποπαγή συμβατικό εταιρικό δεσμό, η κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων και η έλλειψη κερδών, η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων και η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων. Σε περίπτωση λύσεως της εταιρίας αν οι εταίροι δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά, τη λύση της εταιρείας ακολουθεί το στάδιο της εκκαθάρισης, κατά το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα για την εταιρεία, ήτοι οι διατάξεις των 777 επ. ΑΚ, τα δε στοιχεία των εκκαθαριστών εγγράφονται στο Γ.Ε.ΜΗ. και το ίδιο ισχύει και σε κάθε περίπτωση αντικαταστάσεως εκκαθαριστή. Το Δικαστήριο οφείλει να προβεί στο διορισμό εκκαθαριστή εκκαθαριστών, χωρίς να δεσμεύεται από τα πρόσωπα που προτείνει ο αιτών εταίρος. Ως εκκαθαριστές μπορούν να διοριστούν ένας ή περισσότεροι από τους συνεταίρους ή συνηθέστερα τρίτα προς την εταιρία πρόσωπα, που έχουν ειδικότητα για την διεξαγωγή της εκκαθαρίσεως και είναι αμέτοχα στις προστριβές και διενέξεις των συνεταίρων. Η σχετική αίτηση απευθύνεται κατά των λοιπών εταίρων, όχι όμως και κατά του νομικού προσώπου της εταιρίας. Δύναται να διαταχθεί από το μονομελές πρωτοδικείο, αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρείας και ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο αντί της λύσης της εταιρείας, μπορεί να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου. Οι εταιρικές υποχρεώσεις, η παράβαση των οποίων παρέχει το δικαίωμα αποκλεισμού του εταίρου, είναι δυνατόν να επιβάλλονται από την εταιρική σύμβαση ή το νόμο. Με τον αποκλεισμό επέρχεται απόσβεση της εταιρικής συμμετοχής και ο εταίρος έχει αξίωση κατά της εταιρίας ίση προς την αξία συμμετοχής του. Αν η εταιρική περιουσία δεν επαρκεί για την κάλυψη των χρεών της εταιρείας, ο εξερχόμενος ή αποκλειόμενος εταίρος υποχρεούται να τα καλύψει κατά το λόγο της συμμετοχής του στις ζημίες. Περιπτώσεις επέλευσης-παύσης και αναβίωσης εκκρεμοδικίας. Αναγνωριστική αγωγή. Περιπτώσεις άσκησης. Έννοια έννομης σχέσης. Αντικείμενο δικαιοδοτικής κρίσης. Δεν συνιστούν έννομη σχέση, κατά την έννοια του άρθρου 70 ΚΠολΔ και ως εκ τούτου, δεν δύναται να είναι αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής η ρυθμιζόμενη βιοτική σχέση και ειδικότερα, αφενός η διαπίστωση και αφετέρου η αξιολογική εκτίμηση (δηλαδή ο νομικός χαρακτηρισμός) των πραγματικών γεγονότων, τα οποία συνιστούν τη ρυθμιζόμενη από το δίκαιο βιοτική σχέση, η βεβαίωση απλών πραγματικών γεγονότων, η διαπίστωση νομικών γεγονότων και ο νομικός χαρακτηρισμός τους, η λύση αφηρημένων νομικών ζητημάτων κ.λπ. Αίτηση αποκλεισμού των εταίρων που αιτήθηκαν την λύση της εταιρίας - Συνεκδίκαση υποθέσεων - Προϋποθέσεις παραδεκτού. Η αίτηση λύσης της εταιρείας παραδεκτώς στρέφεται κατά των ομορρύθμων μελών και διαχειριστών χωρίς να είναι απαραίτητο να στρέφεται και κατά του ιδίου του νομικού προσώπου της εταιρίας, εφόσον αυτό δεν απαιτείται από το νόμο, πολλώ δε μάλλον στις υποθέσεις που δικάζονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Δεν αποτελεί προϋπόθεση του πραδεκτού της αγωγής αποκλεισμού η απόδοση στον εταίρο της εταιρικής του εισφοράς, την οποία μπορεί να ζητήσει αυτοτελώς. Παράβαση υποχρέωσης πίστης και αποφυγής βλάβης του εταιρικού συμφέροντος. Απόρριψη αίτησης λύσης της εταιρίας. Δεν αποτελεί προϋπόθεση του πραδεκτού της αγωγής αποκλεισμού η απόδοση στον εταίρο της εταιρικής του εισφοράς, την οποία μπορεί να ζητήσει αυτοτελώς. Παράβαση υποχρέωσης πίστης και αποφυγής βλάβης του εταιρικού συμφέροντος. Μερικά δεκτή η αίτηση αποκλεισμού. Με βάση την αρχή της αναλογικότητας που είναι συνυφασμένη με την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης, επιλέγεται ο ηπιότερος τρόπος διευθέτησης των προβλημάτων που έχουν ανακύψει μεταξύ των εταίρων και εντεύθεν ρύθμισης των εταιρικών σχέσεων.
|
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ: 22/2014
ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ: 166/19-6-2013
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δαμασιώτου, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Πρωτοδικών, Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Καρδίτσας και από τη Γραμματέα Μαριάννα Παναγιώτου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, στην Καρδίτσα, την 13η Νοεμβρίου 2013, για να δικάσει την υπόθεση:
(Ι) ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1)....... του ....και 2) .... του ....., ατοίκων Τρικάλων, ως ομορρύθμων μελών της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «..........» που εδρεύει στο .......... και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Χαράλαμπου Τσιρογιάννη του Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων, ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ` ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) ..... του ...., κατοίκου Μουζακίου και 2) .....του ......., κατοίκου Τρικάλων, ως ομορρύθμων μελών της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «.....» που εδρεύει στο .... και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Μιχαήλ Σαρρή του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς, ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 17-6-2013 αίτηση τους περί λύσης της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «... και .... Ο.Ε.» που εδρεύει στο ....., που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 166/19-6-2013 και προσδιορίστηκε, για να συζητηθεί αρχικά κατά τη δικάσιμο της 2-10-2013, κατά την οποία αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
(II) ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) .....του .........., κατοίκων Τρικάλων και 2)...... του ......... κατοίκου ...., οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Μιχαήλ Σαρρή του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ` ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) .......του ...... και 2) .........του ....., κατοίκων Τρικάλων, οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Χαράλαμπου Τσιρογιάννη του Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων, ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 27-8-2013 αίτηση τους περί αποκλεισμού εταίρων Ο.Ε. της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «..........» που εδρεύει στο ........, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 228/10-9-2013 και προσδιορίστηκε, για να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
Κατά τη δημόσια συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
(Α) Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου εισάγονται (Ι) η από 17-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/19-6-2013 αίτηση των ........ του ......... και ..........του .........., ως ομορρύθμων μελών της ομόρρυθμης εταιρίας με τηνεπωνυμία «........» που εδρεύει στο ............. και εκπροσωπείται νόμιμα κατά των του ....... και ........ του .........., ως ομορρύθμων μελών της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, με αντικείμενο τη δικαστική λύση της και (II) η από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτηση του .......του ....... και ...... του ..... κατά των ..........του .......... και ........ του ........, με αντικείμενο τον αποκλεισμό εταίρων Ο.Ε. της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, οι οποίες πρέπει να ενωθούν και συνεκδικασθούν λόγω της συνάφειας που υπάρχει μεταξύ τους, λαμβανομένου υπόψη ότι διεξάγονται ανάμεσα στους αυτούς διαδίκους, δικάζονται με την ίδια διαδικασία και με τη συνεκδίκασή τους αφενός μεν διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης, αφετέρου δε επέρχεται μείωση των εξόδων αυτής (άρθρα 31, 246 και 741 του ΚΠολΔ)...
(Β) 1. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 259§ 1 Ν. 4072/2012 περί «Βελτιώσεως επιχειρηματικού περιβάλλοντος - Νέας εταιρικής μορφής - Σημάτων - Μεσιτών ακινήτων - Ρυθμίσεως θεμάτων ναυτιλίας, λιμένων και αλιείας και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ Α` 86/11-4-2012), η ομόρρυθμη εταιρία λύνεται α) με την πάροδο του χρόνου διαρκείας της, 3) με απόφαση των εταίρων, γ) με την κήρυξη της σε πτώχευση και δ) με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος, ενώ στην εταιρική σύμβαση μπορεί να προβλέπονται και άλλοι λόγοι λύσεως της εταιρίας. Βάσει της διατάξεως του άρθρου 259§2 Ν. 4072/2012, η αίτηση εκδικάζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας της εταιρίας, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Επισημαίνεται ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 249§ 1 του ιδίου ως άνω Ν. 4072/2012, ομόρρυθμη είναι η εταιρία με νομική προσωπικότητα που επιδιώκει εμπορικό σκοπό, για τα χρέη της οποίας ευθύνονται παράλληλα όλοι οι εταίροι απεριόριστα και εις ολόκληρον, ενώ σύμφωνα με την §2 του άρθρου 249 του Ν. 4072/2012, εφόσον δεν υπάρχει ειδική ρύθμιση στο αντίστοιχο κεφάλαιο, εφαρμόζονται στην ομόρρυθμη εταιρία οι διατάξεις του Αστικού Δικαίου για την εταιρία, με εξαίρεση τις διατάξεις των άρθρων 758 και 761 ΑΚ. Σημειωτέον ότι, κατ` άρθρο 294§ 1 του Ν, 4072/2012 περί μεταβατικών διατάξεων, ο εν λόγω Νόμος εφαρμόζεται και στις εταιρίες που -κατά την έναρξη της ισχύος του από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, την 11/4/2012, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις (άρθρο 330§2 Ν 4072/2012)- δεν τελούν σε εκκαθάριση ή σε πτώχευση. Συνεπώς, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων του νέου νόμου 4072/2012 συνάγεται ότι οι λόγοι λύσεως προσωπικών εταίρων (Ο.Ε. και Ε.Ε.) διαφέρουν από αυτούς που γίνονταν δεκτοί κατά το προϊσχύσαν δίκαιο και καθορίζονται πλέον με κεντρικούς άξονες τη γενική αρχή της διατήρησης της εμπορικής επιχείρησης και το επιβεβλημένο απομάκρυνσης από τον απόλυτα προσωποπαγή χαρακτήρα των προσωπικών εταιριών. Μάλιστα, η εκ μέρους εταίρου καταγγελία της εταιρίας έχει πλέον απαλειφθεί ως προβλεπόμενος από το νόμο λόγος λύσεως της προσωπικής εταιρίας, ισχύει όμως ως τέτοιος λόγος, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση. Ωστόσο, στην εκάστοτε εταιρική σύμβαση, μπορεί να προβλέπονται και άλλοι λόγοι λύσης της εταιρίας (άρθρο 259 παρ. 1 εδ. 2 ν. 4072/2012, ως ανωτέρω), τέτοιοι δε λόγοι δεν αποκλείεται να είναι και γεγονότα που επιφέρουν άλλωστε και την έξοδο εταίρου από την εταιρία (για την εκούσια έξοδο αυτού, βλ. άρθρο 261 Ν. 4072/2012) που αφορούν σε μεταβολές στο πρόσωπο των εταίρων (όπως θάνατος ή πτώχευση εταίρου ή θέση του υπό δικαστική συμπαράσταση κλπ., κατ` άρθρο 260§§1-2 Ν.4072/2012) ή και η καταγγελία της εταιρίας από μέρους εταίρου. Συνεπώς, η καταγγελία αποτελεί πλέον λόγο λύσης της ομόρρυθμης εταιρίας, μόνον αν προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση και με τους όρους που προβλέπονται σ` αυτή. Επομένως, καταγγελία προϋφιστάμενης εταιρίας που λαμβάνει χώρα μετά την 11-4-2012 είναι άκυρη και η εταιρεία δεν λύεται, η λύση δε αυτή προκύπτει αβίαστα από το νέο νόμο, έστω και αν η απότομη εισαγωγή των νέων διατάξεων ξάφνιασε κάπως τους συναλλασσόμενους. Ως εκ τούτου, εάν δεν επαναλαμβάνονται στην εταιρική σύμβαση ρυθμίσεις του ΑΚ, όπως π.χ. ότι η καταγγελία αποτελεί λόγο λύσης της εταιρίας, ισχύουν εφεξής οι νέες ρυθμίσεις (βλ. ΜΠρΚαρδ 30/2013 και ΜΠρΚαρδ 20/2013 με παρατηρήσεις Ευάγγελου Περράκη Α` Δημοσίευση ΤΠΝ ΝΟΜΟΣ, Γνωμοδότηση -Μελέτη Ελίζας Αλεξανδρίδου «Η ετερόρρυθμη εταιρία μετά την ψήφιση του ν. 4072/2012» ΔΕΕ 8-9/2012 σελ. 725, Αντωνόπουλου «Η καταγγελία της εταιρίας», σελ. 239). Εξάλλου, πρέπει να τονιστεί ότι δεν αναφέρεται στο νέο νόμο ως λόγος λύσης της ομόρρυθμης εταιρείας η καταγγελία της εταιρείας από εταίρο, η οποία στο προϊσχύον δίκαιο, κατ` εφαρμογή των ΑΚ 766, 767, κατά την πάγια θέση της νομολογίας, οδηγούσε στη λύση όχι μόνο της εταιρείας ορισμένου αλλά και της εταιρίας αορίστου χρόνου, είτε υπήρχε σπουδαίος λόγος καταγγελίας είτε όχι. Αποτέλεσμα ήταν, ακόμη και όταν η καταγγελία ασκούνταν για λόγους εκβιασμού, να οδηγούνται σε διάλυση ομόρρυθμες εταιρίες, οι οποίες ήταν ενδεχομένως υγιείς και βιώσιμες, ενώ παράλληλα επιβραβεύονταν οι κακόπιστοι εταίροι, προς αποφυγή δε του δυσμενούς αυτού αποτελέσματος για την εταιρία, σταδιακά δε είχε αρχίσει ήδη να προβλέπεται στο καταστατικό ότι η καταγγελία της ομόρρυθμης εταιρίας δεν θα αποτελεί λόγο λύσης, αλλά λόγο εξόδου του καταγγέλλοντος` εταίρου (βλ. Ελίζα Αλεξανδρίδου «Η ομόρρυθμη εταιρία», σελ. 154-155, 159, με περαιτέρω παραπομπές στη θεωρία και τη νομολογία).
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 249, 259, 294, όπως ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 330 ν. 4072/2012 (ΦΕΚ Α 86/11-04-2012), συνάγεται ότι η ομόρρυθμη εταιρεία λύεται με δικαστική απόφαση, ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου όσο και την ορισμένου χρόνου. Λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης και δεδομένου ότι προβλέπεται και δικαίωμα εξόδου του εταίρου, σύμφωνα με το άρθρο 261 του ως άνω νόμου, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας συνιστά έσχατο μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης που ανέκυψε με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και εγείρεται επομένως, μόνο σε περίπτωση που δεν ανευρέθη άλλος τρόπος άρσης του αδιεξόδου. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας, η οποία θα αποτελεί τον κύριο οδηγό για την εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης που δημιούργησε ο επικαλούμενος σπουδαίος λόγος. Η ύπαρξη του θα πρέπει πάντως να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας. Αυτές οι επιπτώσεις είναι απαραίτητο να παρουσιάζουν το στοιχείο της μονιμότητας και να μην έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Εξάλλου, ο σπουδαίος λόγος πρέπει κατά βάση να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο είναι, υπό το πρίσμα των νέων διατάξεων που επικεντρώνουν στην οπτική της εμπορικής επιχείρησης, φορέας της οποίας είναι το νομικό πρόσωπο της εταιρείας, παρά στον προσωποπαγή συμβατικό εταιρικό δεσμό, η κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων και η έλλειψη κερδών, η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων και η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων (ΜΠρΘεσ 4842/2013 Αρμ 2013/270). Προς επίρρωση των ανωτέρω συνηγορούν και τα ακόλουθα που αναφέρονται στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4072/2012: «... Σύμφωνα, επίσης, με τη διάταξη της ΑΚ 766, όπως αυτή πάγια ερμηνεύεται από τη νομολογία, η καταγγελία ομόρρυθμης ή ετερρόρυθμης εταιρίας ορισμένου χρόνου από έναν εταίρο επιφέρει πάντα τη λύση της εταιρίας, ακόμα δηλαδή και αν δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος. Οπως είναι φανερό, τόσο οι ως άνω ρυθμίσεις του ΑΚ όσο και οι θέσεις της νομολογίας δεν ανταποκρίνονται στο αίτημα της διατήρησης της επιχείρησης, αφού, χωρίς να υπάρχει αποχρών οικονομικός λόγος, μπορούν να επιφέρουν τη διάλυση ακόμα και υγιών επιχειρήσεων». Με βάση την ανωτέρω διαπίστωση, διαμορφώνεται νέο καθεστώς λύσης των εμπορικών εταιριών, ο δε εξυπηρετούμενος σκοπός αυτού προκύπτει επίσης με σαφήνεια από την αιτιολογική έκθεση του ν. 4072/2012, σύμφωνα με την οποία: «Προβλέπεται ως νέος λόγος η λύση της εταιρίας με δικαστική απόφαση, ύστερα από αίτηση του εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος (άρθρο 11 παρ. 1 στ. δ`). Η ρύθμιση αποτρέπει τη λύση της εταιρίας, χωρίς να υπάρχει πράγματι σπουδαίος λόγος, όπως δέχεται η νομολογία που προαναφέρθηκε σχετικά με την καταγγελία. Δεδομένου ότι προβλέπεται και δικαίωμα εξόδου του εταίρου, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας παρέχεται ως ultimum refugium σε περιπτώσεις που ο εταίρος έχει προς τούτο ειδικό έννομο συμφέρον. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου όσο και την ορισμένου χρόνου». Περαιτέρω, στην ως άνω αιτιολογική έκθεση διατυπώνονται τα εξής: «Πέραν της δυνατότητας του εταίρου να επιφέρει τη δικαστική λύση της εταιρίας σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 περ. δ, προβλέπεται για πρώτη φορά το δικαίωμα εξόδου του εταίρου από την εταιρία. Το δικαίωμα εξόδου αντικαθιστά έτσι -χωρίς όμως να καταργεί, καθόσον μπορεί να εισαχθεί με την εταιρική σύμβαση- το δικαίωμα καταγγελίας» (βλ. σχ. και Αρ. Σινανιώτη - Μαρούδη «Προσωπικές Εταιρίες», 2012, σελ. 98).
2. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 249 και 268 του ν. 4072/2012 συνάγεται ότι, αν σε περίπτωση λύσεως της εταιρίας οι εταίροι δεν έχουν συμφωνήσει διαφορετικά, τη λύση της εταιρείας ακολουθεί το στάδιο της εκκαθάρισης, κατά το οποίο εφαρμόζονται, ελλείψει ειδικότερης ρύθμισης στο παρόν κεφάλαιο, οι διατάξεις του αστικού κώδικα για την εταιρεία, ήτοι οι διατάξεις των 777 επ. ΑΚ, τα δε στοιχεία των εκκαθαριστών εγγράφονται στο Γ.Ε.ΜΗ. και το ίδιο ισχύει και σε κάθε περίπτωση αντικαταστάσεως εκκαθαριστή (άρθρο 268§2 Ν.4072/2012). Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 778 ΑΚ, αν δεν υπάρχει κάποια άλλη συμφωνία των εταίρων, η εκκαθάριση διενεργείται από όλους τους εταίρους, οι οποίοι ενεργούν από κοινού και καλούνται πλέον εκκαθαριστές. Εάν όμως οι εταίροι δεν συμφωνούν στο πρόσωπο του εκκαθαριστή, ο κάθε εταίρος έχει δικαίωμα να ζητήσει από το Δικαστήριο τον διορισμό του εκκαθαριστή. Εξάλλου, το Δικαστήριο οφείλει να προβεί στο διορισμό εκκαθαριστή εκκαθαριστών, χωρίς να δεσμεύεται από τα πρόσωπα που προτείνει ο αιτών εταίρος (ΑΠ 1363/1998 ΕΕμπΔ 1999/55, ΕφΑΘ 3243/2010 ΔΕΕ 2010/1303, Εφθεσ 599/2007 Αρμ 2007/1521, ΕφΠατρ 415/2003 ΔΕΕ 2004/422). Ως εκκαθαριστές μπορούν να διοριστούν ένας ή περισσότεροι από τους συνεταίρους ή συνηθέστερα τρίτα προς την εταιρία πρόσωπα, που έχουν ειδικότητα για την διεξαγωγή της εκκαθαρίσεως και είναι αμέτοχα στις προστριβές και διενέξεις των συνεταίρων (ΕφΑΘ 3248/2010 ό.π., ΕφΠειρ 1096/1995 ΔΕΕ 1996/267). Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 263 του ως άνω νόμου, αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρείας, σύμφωνα με την περίπτωση δ` της παραγράφου 1 του άρθρου 259, το μονομελές πρωτοδικείο μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, αντί της λύσης της εταιρείας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου. Οι εταιρικές υποχρεώσεις, η παράβαση των οποίων παρέχει το δικαίωμα αποκλεισμού του εταίρου, εφόσον υπάρχει υπαιτιότητα του ως προς την παράβαση αυτή, είναι δυνατόν να επιβάλλονται από την εταιρική σύμβαση ή το νόμο (ΑΠ 585/2004 ΔΕΕ 2004/1271, ΜΠρΘεσ 4842/2013 ό.π.). Σημειωτέον δε ότι κατά το προϊσχύσαν δίκαιο (άρθρο 767 ΑΚ που εφαρμοζόταν και επί των ομορρύθμων εταιριών, λόγω ελλείψεως ειδικότερων διατάξεων, καθώς και άρθρο 18 ΕμπΝ), η λύση ομορρύθμου εταιρίας αορίστου χρόνου επερχόταν οποτεδήποτε με καταγγελία οποιουδήποτε εταίρου ανεξάρτητα από την ύπαρξη σπουδαίου λόγου, η δε καταγγελία αποτελούσε μονομερή δήλωση απευθυντέα προς όλους τους λοιπούς εταίρους και η νομότυπη άσκηση της επέφερε αμέσως τη λύση της εταιρίας και τη θέση της υπό εκκαθάριση. Η κατά το άρθρο 46 ΕμπΝ απαιτούμενη δημοσίευση της μεταβολής της εταιρικής συμβάσεως, οφειλόμενης σε άσκηση διαπλαστικού δικαιώματος (όπως λύση της εταιρίας με καταγγελία), απαιτούνταν μόνο έναντι των τρίτων (ΕφΔωδ 134/2004 Νόμος, ΕφΑΘ 2399/1995 Αρμ 1997/370, ΕφΑΘ 6396/1994 ΕΕμπΔ 1995/413, ΕφΘεσ 2318/1989 ΕλΔ/νη 1990/1070). Επίσης, κατά τις διατάξεις των άρθρων 765, 767, 777, 781-783 ΑΚ, οι οποίες εφαρμόζονταν και επί της κατά τον Εμπορικό Νόμο (άρθρο 18), ομόρρυθμης εταιρίας, μετά τη λύση της ακολουθούσε αυτοδικαίως και υποχρεωτικώς η εκκαθάριση (ΑΠ 1427/2000 ΕΕμπΔ 2001/70). Επισημαίνεται ακόμη ότι γενικά η εκκαθάριση έχει ως σκοπό τη διενέργεια των πράξεων εκείνων που είναι αναγκαίες, για να επιτευχθεί ο προσδιορισμός και η ρευστοποίηση του ενεργητικού της εταιρικής περιουσίας, η διαπίστωση και η εξόφληση των χρεών της εταιρίας και στη συνέχεια η απόδοση των εισφορών και η διανομή του τυχόν υπολοίπου μεταξύ των εταίρων (ΑΠ 1530/2008 Α ` Δημοσίευση ΤΠΝ Νόμος. ΕφΛαρ 485/2006 ΕπισκΕμπΔ 2006/1125, ΜΠρΘεσ 499/2013 Α` Δημοσίευση ΤΠΝ Νόμος). Περαιτέρω, εκκαθαριστές είναι τα πρόσωπα εκείνα που έχουν ως έργο τη διοίκηση του νομικού-προσώπου για τις ανάγκες της εκκαθαρίσεως (ΑΚ 74), κατά το μεταβατικό διάστημα που μεσολαβεί από τη λύση του ως την αποπληρωμή των χρεών του, την είσπραξη των απαιτήσεων του και την απόδοση της εναπομένουσας περιουσίας στους δικαιούχους, κατά τους ορισμούς του Καταστατικού ή του Νόμου (άρθρα 76 σε συνδυασμό προς 1916 - 1918 του ΑΚ). Σε περίπτωση διαφωνίας των εταίρων, ο εκκαθαριστής διορίζεται ή αντικαθίσταται από το Δικαστήριο με αίτηση ενός εκ των εταίρων ως έχοντος έννομο συμφέρον, για σπουδαίο λόγο, ήτοι για κάθε γεγονός που καθιστά αδύνατη ή πολύ δυσχερή την πραγματοποίηση του σκοπού της εκκαθαρίσεως ή από το οποίο προκύπτει ότι η διατήρηση του εκκαθαριστή ή των εκκαθαριστών δεν εξασφαλίζει την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή της εκκαθαρίσεως και δημιουργεί φόβους σοβαρών ζημιών στα συμφέροντα της εταιρίας και των εταίρων, ώστε η εξακολούθηση της εξουσίας του εκκαθαριστή να αποβαίνει μη ανεκτή, κατά την καλή συναλλακτική πίστη και τα χρηστά ήθη, από την πλευρά των εταίρων (ΜΠρΘεσ 499/2013 ό.π.). Εξάλλου, όταν πρόκειται για την αίτηση διορισμού ή αντικαταστάσεως εκκαθαριστή εταιρίας (βλ. και ΟλΑΠ 14/1989 ΕλλΔ/νη 1991/53), το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται να δικάσει αυτή, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων για το διορισμό ή την αντικατάσταση αυτών, αλλά έχει την εξουσία να εξετάσει, κατ` άρθρο 284 ΚΠολΔ και τις προϋποθέσεις της εκκαθαρίσεως, δηλαδή την ύπαρξη της εταιρικής σχέσεως, τη λύση αυτής, την ενδεχόμενη συμφωνία για τη διενέργεια εκκαθαρίσεως, καθόσον η διαπίστωση των προϋποθέσεων αυτών αποτελεί προδικαστικό ζήτημα της δίκης για το διορισμό ή την αντικατάσταση του εκκαθαριστή. Η σχετική αίτηση απευθύνεται κατά των λοιπών εταίρων, όχι όμως και κατά του νομικού προσώπου της εταιρίας (ΕφΑθ 6396/1994 ΕΕμπΔ 1995/413, ΜΠρΚαρδ 30/2013 Α` Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ).
3. Για τον αποκλεισμό εταίρου, κατά το άρθρο 771 ΑΚ, απαιτείται α) η ύπαρξη σπουδαίου λόγου, ο οποίος θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρίας με καταγγελία, ο οποίος αφορά ειδικότερα παράβαση των εταιρικών υποχρεώσεων, β) αίτηση όλων των εταίρων προς το αρμόδιο δικαστήριο για τον αποκλεισμό του υπαίτιου εταίρου και γ) τελεσίδικη δικαστική απόφαση, διαπλαστικόύ χαρακτήρα, με την οποία διατάσσεται ο αποκλεισμός. Με τον αποκλεισμό επέρχεται απόσβεσητης εταιρικής συμμετοχής και ο εταίρος έχει αξίωση κατά της εταιρίας ίση προς την αξία συμμετοχής του (ΕφΑθ 972/2003 ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ 2003/531, Γεωργιάδης - Σταθόπουλος «Αστ.Κώδ.» τ. 4ος σελ. 80 επ., Ν. Ρόκας «Εμπορικές εταιρίες» εκδ. Δ` σελ. 76, 77, Κ. Ρόκας ΝοΒ 18/1281). Οι εταιρικές υποχρεώσεις, η παράβαση των οποίων παρέχει το δικαίωμα αποκλεισμού του εταίρου, εφόσον υπάρχει υπαιτιότητα του ως προς την παράβαση αυτή, είναι δυνατό να επιβάλλονται από την εταιρική σύμβαση ή το νόμο. Μεταξύ των υποχρεώσεων αυτών περιλαμβάνονται: 1) Η υποχρέωση καταβολής εισφοράς, η οποία μπορεί να συνίσταται και σε προσωπική εργασία (άρθρα 741, 742 ΑΚ). 2) Η απολύτως συναφής προς την προηγουμένη "υποχρέωση πίστεως", από την οποία προκύπτει θετικά η υποχρέωση διαφυλάξεως των συμφερόντων της εταιρίας, αρνητικά δε η υποχρέωση παραλείψεως κάθε ενέργειας που μπορεί να βλάψει τα συμφέροντα αυτά. Η υποχρέωση αυτή διατυπώνεται ρητά στο άρθρο 747 ΑΚ, σύμφωνα με το οποίο ο εταίρος δεν δικαιούται να ενεργεί για δικό του ή ξένο λογαριασμό πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της εταιρείας. Οι πράξεις που απαγορεύονται καθορίζονται από το σύνολο των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης εταιρίας, με βάση κυρίως το σκοπό της, ως καταρχήν δε απαγορευμένες πράξεις θα πρέπει να χαρακτηρισθούν οι πράξεις ανταγωνισμού σε βάρος της εταιρείας, εκείνες δηλαδή που είναι όμοιες με αυτές που εμπίπτουν στο περιεχόμενο του εταιρικού σκοπού (ΕφΑωδ 209/1998 ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ 199/822, Ν. Ρόκας «Εμπορικές Εταιρίες» σελ. 271, Μηνούδης σε Γεωργιάδη-Σταθόπουλου ΑΚ άρθρο 747 αρ. 1, 3, 9, άρθρο 771 αρ. 10, ΕφΠειρ 1114/1982 ΕΕμκΔ ΛΒ/419). Περαιτέρω, στο άρθρο 264 (Δικαιώματα και υποχρεώσεις εξερχόμενου και αποκλειόμενου εταίρου) του ως άνω ν. 4072/2012 προβλέπονται τα ακόλουθα: «1. Σε περίπτωση εξόδου ή αποκλεισμού εταίρου, η εταιρεία του αποδίδει αυτούσια τα αντικείμενα που είχε εισφέρει κατά χρήση. 2. Εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά στην εταιρική σύμβαση, ο εξερχόμενος ή ο αποκλειόμενος εταίρος, με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 261, έχει αξίωση κατά της εταιρίας για καταβολή της πλήρους αξίας της συμμετοχής του. Σε περίπτωση μη συμφωνίας των εταίρων ως προς την αξία συμμετοχής, η αξία που καταβάλλεται ορίζεται από το δικαστήριο, το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 259. με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.
3. Αν η εταιρική περιουσία δεν επαρκεί για την κάλυψη των χρεών της εταιρείας, ο εξερχόμενος ή αποκλειόμενος εταίρος υποχρεούται να τα καλύψει κατά το λόγο της συμμετοχής του στις ζημίες».
4. Σύμφωνα με τα άρθρα 221 παρ. Ια` και 222 παρ. 1 ΚΠολΔ η κατά το άρθρο 215 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα κατάθεση της αγωγής συνεπάγεται εκκρεμοδικία, μετά την επέλευση της οποίας και κατά τη διάρκεια της δεν μπορεί να γίνει ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου νέα δίκη για την ίδια διαφορά, με βάση την ίδια ιστορική και νομική αιτία, μεταξύ των ίδιων διαδίκων, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια ιδιότητα. Η εκκρεμοδικία παύει με την έκδοση οριστικής απόφασης και η παύση της διαρκεί μέχρι την άσκηση ένδικου μέσου κατ` αυτής, μετά την άσκηση του οποίου δημιουργείται νέα εκκρεμοδικία. Από τις διατάξεις των άρθρων 222, 295 και 296 ΚΠολΔ προκύπτει ότι μετά την έκδοση οριστικής αποφάσεως και πριν ασκηθεί έφεση, παύει η εκκρεμοδικία και δεν μπορεί να προταθεί κατά το διάστημα αυτό η σχετική ένσταση, η παραίτηση δε από το αγωγικό δικόγραφο ή δικαίωμα είναι ανίσχυρη και δεν παράγει έννομες συνέπειες, διότι σε κάθε περίπτωση η παραίτηση προϋποθέτει εκκρεμή δίκη, η οποία, όμως, περατώνεται με την έκδοση οριστικής αποφάσεως. Με την άσκηση, όμως, εφέσεως κατά της οριστικής απόφασης, αναβιώνει η εκκρεμοδικία στα όρια της εφέσεως και των πρόσθετων λόγων της και πριν ακόμη εξαφανισθεί η πρωτόδικη απόφαση εγκύρως χωρεί παραίτηση, αν ο εναγόμενος δεν προβάλλει αντίρρηση, οπότε στην περίπτωση αυτή καταργείται όλη η δίκη που ανοίχθηκε με την άσκηση της αγωγής και η οριστική απόφαση απενεργοποιείται (ΑΠ 1048/2009 ΕΠολΛ 2010/439, ΑΠ 929/2006 No Β 2007/2129, ΑΠ 436/2003 ΧρΙΔ 2003/62S, ΑΠ 201/2006 Α` Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 457/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 240/1998 Δ 1998/719, ΕφΔωδ Ι 168/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 5646/2002 Αρμ 2003/1807, ΕφΑΘ 8813/2000 ΕπισκΕΔ 2001/409, ΕφΑΘ 2232/1998 ΑρχΝ 1999/198, ΕφΑΘ 2041/1974 ΝοΒ 1974/527).
5. Από τη διάταξη του άρθρου 70 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η αναγνωριστική αγωγή μπορεί να ασκηθεί σε κάθε περίπτωση, κατά την οποία ο ενάγων έχει έννομο συμφέρον να αναγνωρισθεί η ύπαρξη ή μη ύπαρξη κάποιας έννομης σχέσης, η οποία τελεί σε αβεβαιότητα. Ως έννομη σχέση νοείται η βιοτική σχέση προσώπου προς άλλο πρόσωπο ή πράγμα, η οποία ρυθμίζεται από την έννομη τάξη. Ειδικότερα, η έννομη σχέση, όπως κάθε σχέση, είναι εκείνο το οποίο συνδέει δύο τουλάχιστον υποκείμενα ή ένα υποκείμενο και ένα αντικείμενο. Αν δεν υπάρχει ο σύνδεσμος αυτός, οι δε έννομες συνέπειες αφορούν αποκλειστικά ένα πρόσωπο χωρίς συνάρτησή του με άλλο πρόσωπο ή αντικείμενο, τότε δεν πρόκειται περί εννόμου σχέσεως αλλά περί καταστάσεως. Στην έννομη σχέση αυτό, το οποίο κατά το δίκαιο συνδέει τα πρόσωπα ή το πρόσωπο με το αντικείμενο, είναι οι έννομες συνέπειες, δηλαδή τα κατ` ιδίαν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Η διάγνωση οποιασδήποτε έννομης σχέσης απαιτεί την υπαγωγή πραγματικών γεγονότων στους εφαρμοστέους κανόνες δικαίου. Από την υπαγωγή αυτήν απορρέουν έννομες συνέπειες, οι οποίες συνίστανται συνήθως στην κατάφαση ή στην άρνηση της ισχύος κάποιου δικαιώματος ή υποχρέωσης ή ενός συμπλέγματος δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Οπως σε κάθε μορφή έννομης προστασίας, έτσι και στην αναγνωριστική αγωγή, μόνον το πόρισμα του "νομικού συλλογισμού, το οποίο καταλήγει στη διάγνωση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, δύναται να αποτελέσει αυτοτελές αντικείμενο δικαιοδοτικής κρίσης. Αντιθέτως, δεν συνιστούν έννομη σχέση, κατά την έννοια του άρθρου 70 ΚΠολΔ και ως εκ τούτου, δεν δύναται να είναι αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής η ρυθμιζόμενη βιοτική σχέση και ειδικότερα, αφενός η διαπίστωση και αφετέρου η αξιολογική εκτίμηση (δηλαδή ο νομικός χαρακτηρισμός) των πραγματικών γεγονότων, τα οποία συνιστούν τη ρυθμιζόμενη από το δίκαιο βιοτική σχέση, η βεβαίωση απλών πραγματικών γεγονότων, η διαπίστωση νομικών γεγονότων και ο νομικός χαρακτηρισμός τους, η λύση αφηρημένων νομικών ζητημάτων κλπ. (βλ. ΕφΑΘ 2855/2008 ΕφΑΔ 2009/198, ΕφΘεσ 1625/2003 Αρμ 2003/1582, ΠΠρΑΘ 506/1994 ΕλλΔ/νη 1995/892, ΜΠρΘεσ 4842/2013 Αρμ 2013/2/0).
(Γ) 1. Με την υπό κρίση από 17-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/19-6-2013 αίτηση τους, οι αιτούντες εκθέτουν ότι με το από 7-10-1975 εταιρικό συστάθηκε μεταξύ του δεύτερου εξ αυτών και του δεύτερου των καθ` ων η ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία«........» που εδρεύει στο ........ και εκπροσωπείται νόμιμα, με αντικείμενο την παραγωγή και εμπορία παντός είδους τυροκομικών προϊόντων, ότι μέχρι σήμερα έχουν επέλθει οι αναφερόμενες στην αίτηση τροποποιήσεις του ως άνω εταιρικού, δυνάμει των οποίων διευρύνθηκε ο εταιρικός σκοπός, εισήλθαν στην εταιρία και άλλοι εταίροι (και δη ο πρώτος αιτών και ο πρώτος καθ` ου), παρατάθηκε η διάρκεια της σε αορίστου χρόνου, αυξήθηκε το εταιρικό κεφάλαιο αυτής μέχρι του ποσού των 343.364,12 ευρώ και ορίστηκαν διαχειριστές και εκπρόσωποι για όλα τα θέματα και οι τέσσερις ομόρρυθμοι εταίροι - διάδικοι. Οτι από την έναρξη της λειτουργίας της εταιρίας και για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρχε καλή συνεργασία μεταξύ των εταίρων, ενόψει της κερδοφορίας της οικογενειακής αυτής επιχείρησης, πλην όμως, τα τελευταία δύο χρόνια έχουν διαταραχθεί οι σχέσεις των ομορρύθμων εταίρων- διαδίκων, από αποκλειστική υπαιτιότητα των καθ` ων, οι οποίοι συμπεριφέρονται εριστικά και υβριστικά προς τους αιτούντες, κατηγορώντας τον πρώτο εξ αυτών για κακοδιαχείριση της εταιρίας κατά το χρονικό διάστημα 1- 6-2006 μέχρι 31-8-2011, κατά το οποίο αυτός είχε αναλάβει ομόφωνα τα καθήκοντα του ταμία της εταιρίας, ισχυριζόμενοι ότι τότε παρουσιάστηκε έλλειμμα, ύψους 485.545,15 ευρώ και ότι αυτός παρουσίασε έντονη ανταγωνιστική δραστηριότητα, όπως ειδικότερα αναφέρεται στην από 17-4-2012 εξώδικη δήλωση των καθ` ων προς τους αιτούντες, με την οποία αυτοί τους καλούσαν να παύσουν την φερόμενη ως ανταγωνιστική συμπεριφορά και να αποκαταστήσουν το φερόμενο έλλειμμα. Οτι μεταξύ των διαδίκων υπήρχαν σοβαρές διαφωνίες ως προς τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας, ότι οι καθ` ων απαίτησαν να αναλάβουν οι ίδιοι εξ ολοκλήρου τη διαχείριση και το ταμείο της εταιρίας και ότι από την 1-9-2011 ανέλαβαν τη διαχείρισή της ο ..... και το ταμείο ο ........ Οτι μέχρι τότε η εταιρία δεν είχε κανένα πρόβλημα με τράπεζες, προμηθευτές, παραγωγούς, προσωπικό και συνεργάτες, ενώ οι ισολογισμοί ήταν θετικοί, πλην όμως από την ανάληψη της διαχείρισης και του ταμείου της εταιρείας από τους καθ` ων, η εταιρία παρουσίασε πολλά προβλήματα, καθόσον σφραγίστηκαν επιταγές της, συνολικού ποσού 89.918,77 ευρώ και καταχωρήθηκε στα αρχεία οφειλετών «Τειρεσίας», χειροτέρεψε η παραγωγή και η ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων, απολύθηκε το προσωπικό της εταιρίας, επήλθε ρήξη με τους παραγωγούς και τους προμηθευτές, δεν πληρώθηκαν οι δόσεις των επιδοτήσεων, δημιουργήθηκαν οφειλές της εταιρίας σε τράπεζες, εφορία και εκδόθηκαν σε βάρος αυτής και των ομορρύθμων εταίρων πολλές διαταγές πληρωμής, ενώ έχουν επιβληθεί κατασχέσεις, έχει εγγραφεί προσημείωση υποθήκης και υπάρχει ο κίνδυνος επιβολής ποινικών κυρώσεων στους εταίρους, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην αίτηση. Οτι εξαιτίας της ως άνω παράνομης και καταχρηστικής συμπεριφοράς των καθ` ων, επήλθε η μείωση των πελατών της επιχείρησης, η δημιουργία μεγάλου ελλείμματος, η μείωση της φήμης και η απαξίωση της εταιρίας, η πλήρης αδυναμία συνεννόησης των εταίρων για την καλή λειτουργία της επιχείρησης και εντεύθεν η οριστική ρήξη των εταιρικών και προσωπικών σχέσεων των διαδίκων και κατόπιν της άρνησης των καθ` ων να συνδράμουν για τη λύση και την εκκαθάριση της εταιρίας, οι ίδιοι (αιτούντες) προέβησαν στην από 29-6-2012 καταγγελία της εταιρικής σύμβασης που κοινοποιήθηκε νόμιμα. Οτι με βάση το άρθρο 259 του ν. 4072/2012, που έχει τεθεί σε εφαρμογή από τις 11-4-2012, η ομόρρυθμη εταιρία λύεται με δικαστική απόφαση, ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος, ο οποίος υφίσταται εν προκειμένω, κατά τα προαναφερθέντα. Με βάση αυτό το ιστορικό, οι αιτούντες ζητούν, κατά τη δέουσα εκτίμηση των αιτημάτων τους, να λυθεί με απόφαση του Δικαστηρίου τούτου η μεταξύ τους υφιστάμενη ως άνω ομόρρυθμη εταιρία, να τεθεί αυτή σε κατάσταση εκκαθάρισης, να διοριστεί εκκαθαριστής ο ..., λογιστής - οικονομολόγος, κάτοικος Καρδίτσας, για να προβεί στην εκκαθάριση των δοσοληψιών της εταιρίας με τους τρίτους και στον καθορισμό του απομένοντος ενεργητικού της μετά την εξόφληση των χρεών και την απόδοση των εισφορών και να καταδικασθούν οι καθ` ων στην πληρωμή της δικαστικής τους δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αίτηση παραδεκτώς και αρμοδίως καθ` ύλην και κατά τόπον φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ., 740 παρ. 1, 786 ΚΠολΔ). Σημειώνεται ότι ο ισχυρισμός των καθ` ων περί ύπαρξης εκκρεμοδικίας ενόψει της από 22-10-2012 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 423/23-10-2012 αίτησης των εδώ αιτούντων σε βάρος των εδώ καθ` ων, με αντικείμενο το διορισμό εκκαθαριστή της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας κατόπιν της επικαλούμενης από τους αιτούντες λύσης της που επήλθε με την από 29-6-2012 καταγγελία τους, επί της οποίας (αίτησης) εκδόθηκε η υπ` αρ. 30/2013 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, είναι απορριπτέος, καθόσον, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη (υπό στοιχείο Β.3), από την έκδοση της υπ` αρ. 30/2013 οριστικής αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία απορρίφθηκε η ως άνω από 22-10-2012 αίτηση, κατά της οποίας δεν προκύπτει ότι έχει ασκηθεί έφεση, έχει παύσει η εκκρεμοδικία και συνεπώς, δεν μπορεί να προταθεί κατά το διάστημα αυτό η σχετική ένσταση. Εξάλλου, επισημαίνεται ότι σε κάθε περίπτωση, η υπό κρίση αίτηση έχει ως αντικείμενο τη λύση της εταιρείας λόγω σπουδαίου λόγου κατά τις διατάξεις του ν. 4072/2012, ενώ η από 22-10-2012 αίτηση, επί της οποίας εκδόθηκε η προαναφερόμενη απόφαση, είχε ως αντικείμενο τη λύση της εταιρείας λόγω της από 29-6-2012 καταγγελίας, κατά τις διατάξεις του άρθρου 767 ΑΚ και συνεπώς, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, δεν υφίσταται ταυτότητα ιστορικής και νομικής αιτίας, κατά τις διατάξεις των άρθρων 221 παρ. Ια` και 222 παρ. 1 ΚΠολΔ. Επίσης, απορριπτέος είναι και ο ισχυρισμός των καθ` ων περί απαραδέκτου εισαγωγής της ένδικης διαφοράς προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου λόγω υπαγωγής της στη διαιτησία, κατά τα άρθρα 867 επ. ΚΠολΔ, δυνάμει σχετικού όρου που περιλαμβάνεται στο άρθρο 13 του από 7-10-1975 ιδιωτικού συμφωνητικού σύστασης της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, καθόσον σύμφωνα με την από 28-5-1981 τροποποίηση του εταιρικού, στο 13° άρθρο ορίζεται πλέον ότι κάθε ζήτημα που αφορά την εταιρεία λύεται με κοινή συμφωνία των εταίρων, κάθε δε διαφωνία θα λύεται δικαστικώς. Επίσης, απορριπτέος είναι και ο ισχυρισμός των καθ` ων περί απαραδέκτου της ένδικης αιτήσεως, διότι αυτή δεν στρέφεται κατά του νομικού προσώπου της εταιρείας, καθόσον η ένδικη αίτηση παραδεκτώς ασκείται από τους αιτούντες - ομόρρυθμους εταίρους της ως άνω εταιρείας και στρέφεται κατά των καθ` ων που είναι επίσης ομόρρυθμα μέλη και διαχειριστές - νόμιμοι εκπρόσωποι αυτής, χωρίς να είναι απαραίτητο για το παραδεκτό της αίτησης να στρέφεται αυτή και κατά του ιδίου του νομικού προσώπου της εταιρίας, εφόσον αυτό δεν απαιτείται από το νόμο (βλ. άρθρο 259 του ν. 4072/2012), πολλώ δε μάλλον, εφόσον στις υποθέσεις που δικάζονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, δεν υπάρχουν εναγόμενοι, όπως συμβαίνει στην αμφισβητούμενη διαγνωστική διαδικασία, αλλά ενδιαφερόμενοι τρίτοι δικαιούμενοι να ακουσθούν (βλ. Μπέη «Πολιτική Δικονομία», 1991, τ. 17, σελ. 42), η δυνατότητα δε αυτή παρέχεται στους τελευταίους μέσω κοινοποιήσεως σ` αυτούς αντιγράφου της αιτήσεως, η οποία διατάσσεται από το δικαστή κατά την κατάθεση της αιτήσεως κατ` άρθρο 748 παρ. 3 ΚΠολΔ (ΕφΑΘ 3727/1995 ΑρχΝ 1995/390), πράγμα που δεν έχει γίνει, εν προκειμένω και έτσι, δεν τίθεται θέμα απαραδέκτου της κρινόμενης αιτήσεως. Επίσης, ο ισχυρισμός των καθ` ων περί απαραδέκτου του αιτήματος διορισμού εκκαθαριστή για το λόγο, ότι στο άρθρο 14 του από 7-10-1975 ιδιωτικού συμφωνητικού σύστασης της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας ορίζεται ότι μετά τη λύση της εταιρίας αυτή τίθεται υπό εκκαθάριση, οριζομένων ως εκκαθαριστών αμφοτέρων των εταίρων, καθόσον, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη (υπό στοιχείο Β.2), εάν οι εταίροι δεν συμφωνούν στο πρόσωπο του εκκαθαριστή, ο κάθε εταίρος έχει δικαίωμα να ζητήσει από το Δικαστήριο τον διορισμό του εκκαθαριστή, το οποίο οφείλει να προβεί στο διορισμό εκκαθαριστή ή εκκαθαριστών, χωρίς να δεσμ€ύεται από τα πρόσωπα που προτείνει ο αιτών εταίρος. Περαιτέρω, η ένδικη αίτηση είναι νόμιμη, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας (υπό στοιχείο Β.1 και 2), στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 249, 259, 268 και 294 παρ. 1 ν. 4072/2012, 777 και 778 ΑΚ, καθώς και σε εκείνες των άρθρων 741, 746, 176, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ και συνεπώς, πρέπει να εξεταστεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα,
2. Με την υπό κρίση από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτηση τους, οι αιτούντες εκθέτουν ότι με το από 7-10-1975 ιδιωτικό συμφωνητικό συστάθηκε από τον πρώτο αιτούντα και τον δεύτερο καθ` ου η ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «.......» που εδρεύει στο ....... και εκπροσωπείται νόμιμα, με αντικείμενο την παραγωγή και "εμπορία παντός είδους τυροκομικών προϊόντων, ότι μέχρι σήμερα έχουν επέλθει οι αναλυτικά αναφερόμενες στην αίτηση τροποποιήσεις του ως άνω εταιρικού, δυνάμει των οποίων τροποποιήθηκε ο εταιρικός σκοπός, εισήλθαν στην εταιρεία και άλλοι εταίροι (και δη ο δεύτερος αιτών και ο πρώτος καθ` ου), παρατάθηκε η διάρκεια της σε αορίστου χρόνου, αυξήθηκε το εταιρικό κεφάλαιο αυτής μέχρι του ποσού των 343.364,12 ευρώ και ορίστηκαν διαχειριστές και εκπρόσωποι για όλα τα θέματα και οι τέσσερις ομόρρυθμοι εταίροι - διάδικοι. Οτι η ως άνω εταιρία υφίσταται για χρονικό διάστημα σχεδόν σαράντα ετών, έχει πολύ μεγάλο εταιρικό κεφάλαιο, ανερχόμενο στο ποσό των 343.364,12 ευρώ και στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού της έχει ήδη από το έτος 2006 προβεί σε μεγάλες επενδύσεις που υπερβαίνουν το ποσό των 450.000 ευρώ, είναι δε σήμερα απολύτως ενεργή, απασχολώντας επτά υπαλλήλους και συνεργαζόμενη με 130 περίπου γαλακτοπαραγωγούς. Οτι παρά την παραγωγική πορεία της εταιρείας, οι καθ` ων έχουν ως μοναδικό σκοπό τους την καταστροφή της και η συμπεριφορά τους συνιστά υπαίτια παράβαση των εταιρικών υποχρεώσεων που στοιχειοθετεί την ύπαρξη σπουδαίου λόγου για τον αποκλεισμό τους από αυτή κατά το άρθρο 263 του ν. 4072/2012, καθόσον από το Φεβρουάριο του 2011 ο πρώτος καθ` ου έχει ήδη δημιουργήσει ανταγωνιστική προς την εταιρία επιχείρηση που δραστηριοποιείται υπό την επωνυμία της συζύγου του ....., παρασκευάζει όμοια προς την ως άνω ομόρρυθμη εταιρία τυροκομικά προϊόντα, έχοντας κατασκευάσει και τυροκομική μονάδα - αποθήκη στην περιοχή ......., εμφανίζεται δε ως χορηγός σε διάφορα τοπικά πανηγύρια, αναρτώντας σχετικές αφίσες με το λογότυπο της ανταγωνιστικής εταιρίας που ίδρυσε στο όνομα της συζύγου του, στις οποίες αναφέρονται τα δικά τους στοιχεία. Οτι εδώ και δύο χρόνια οι καθ` ων δεν επιδεικνύουν την υποχρέωση πίστης που έχουν έναντι της ως άνω ομόρρυθμης εταιρείας και δεν εργάζονται για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού, αλλά παραβαίνουν τις εταιρικές τους υποχρεώσεις και λειτουργούν ανταγωνιστικά προς την ως άνω εταιρία. Οτι στα πλαίσια της διαχείρισης που είχε αναλάβει κατά το χρονικό διάστημααπό 1-6-2006 μέχρι 31-8-2011 ο πρώτος καθ` ου ως ταμίας της εταιρίας, παρουσιάστηκε έλλειμμα, ύψους 485.545,15 ευρώ, το οποίο διαπιστώθηκε κατόπιν ελέγχου που διενεργήθηκε από κοινά αποδεκτό πρόσωπο, πλην όμως ο πρώτος καθ` ου αρνήθηκε να επιστρέψει το ποσό αυτό. Οτι κατόπιν τούτων, στις 22-6-2012 υποβλήθηκε από τους αιτούντες σε βάρος του μήνυση για κακουργηματική υπεξαίρεση, έκτοτε δε μοναδικός σκοπός των καθ` ων είναι η διάλυση της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, ώστε να λυθεί αυτή και να τεθεί σε εκκαθάριση, προκειμένου να είναι δυσχερής και αποδυναμωμένη η παρουσία της σε κάθε ποινικό δικαστήριο. Οτι προς το σκοπό αυτό, σε αντίθεση με ρητή πρόβλεψη του από 7-10-1975 ιδιωτικού συμφωνητικού συστάσεως της εταιρείας και κατά παράβαση της αντίστοιχης εταιρικής τους υποχρέωσης, οι καθ` ων κατέθεσαν την από 15-10-2012 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 387/2012 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού με αίτημα τη σφράγιση της εταιρικής περιουσίας, του εταιρικού καταστήματος και των εγκαταστάσεων παραγωγής της εταιρίας, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ` αρ. 20/2013 απορριπτική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων). Οτι όλο αυτό το χρονικό διάστημα οι καθ` ών διαδίδουν στους πελάτες της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας και στους συνεργαζόμενους με αυτή γαλακτοπαραγωγούς ότι θα διακόψουν τη δραστηριότητα της, με πρόθεση να μειώσουν τη φήμη της, προκαλώντας έτσι σοβαρές διαταραχές στη λειτουργία της, εντέλει δε κοινοποίησαν στους αιτούντες και στην ομόρρυθμη εταιρία την από 29-6-2012 καταγγελία, η οποία όμως δεν επέφερε κανένα έννομο αποτέλεσμα ως προς τη λειτουργία της, καθόσον έγινε μετά την ισχύ του ν. 4072/2012, με τον οποίο έχει απαλειφθεί η καταγγελία εκ μέρους" εταίρου ως λόγος λύσης της εταιρείας, μπορεί όμως να εκληφθεί ως δήλωση εκούσιας αποχώρησης και εξόδου των καθ` ων από την εταιρία. Με βάση αυτό το ιστορικό, οι αιτούντες, κατά τη δέουσα εκτίμηση των αιτημάτων τους, ζητούν να διαταχθεί ο αποκλεισμός των καθ` ων ομορρύθμων εταίρων από την ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «........» που εδρεύει στο .........., επικουρικά δε να αναγνωριστεί ότι οι καθ` ων έχουν ήδη αποχωρήσει εκουσίως από τις 29-6-2012 από την ως άνω εταιρία και να καταδικασθούν οι καθ` ων στην πληρωμή της δικαστικής τους δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αίτηση παραδεκτώς και αρμοδίως καθ` ύλην και κατά τόπον φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη ως προς το κύριο αίτημα της, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη (υπό στοιχείο Β.2 και 3), στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 263 και 294 παρ. 1 ν. 4072/2012, καθώς και σε εκείνες των άρθρων 741, 746, 176, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ, εκτός από το επικουρικό αίτημα να αναγνωριστεί ότι οι καθ` ων έχουν ήδη αποχωρήσει εκουσίως από τις 29-6-2012 από την ως άνω εταιρεία, το οποίο είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη (υπό στοιχείο Β.5), καθόσον δεν έχει ως αντικείμενο την αναγνώριση της υπάρξεως ή ανυπαρξίας μιας εννόμου σχέσεως, με την έννοια της δικαστικής αναγνώρισης των έννομων συνεπειών, οι οποίες συνίστανται στην κατάφαση ή στην άρνηση της ισχύος κάποιου δικαιώματος ή υποχρέωσης ή ενός συμπλέγματος δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, αλλά το περιεχόμενο του (εν λόγω αιτήματος) αφορά απλώς τη νομική αξιολόγηση πραγματικών περιστατικών, καθόσον συνίσταται στη διαπίστωση από το παρόν Δικαστήριο ότι ορισμένο γεγονός συγκροτεί τη νομική έννοια της δήλωσης εκούσιας αποχώρησης και εξόδου των καθ` ων από την ως άνω ομόρρυθμη εταιρεία (πρβλ. ΜΠρΘεσ 4842/2013 Αρμ 2013/270). Μετά ταύτα, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, η ένδικη αίτηση πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
(Δ) Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος των καθ` ων της από 17-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/1 9-6-2013 αίτησης και αιτούντων της από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτησης ...... του ..... και της ανωμοτί κατάθεσης του πρώτου αιτούντος της από 17-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/19-6-2013 αίτησης και πρώτου καθ` ου της από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτησης ......του ......, που εξετάστηκαν νομότυπα ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και όλων των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη (άρθρο 338 του ΚΠολΔ), είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), από τις υπ` αρ. 11.802/16-7-2012, 11.803/16-7-2012, 11.804/16-7-2012, 3.0313/17-7-2012 ένορκες βεβαιώσεις των ..... του ......του ......, ...... του .......και ..... του .... αντίστοιχα ενώπιον της συμβολαιογράφου Μουζακίου Καρδίτσας ..... και Τρικάλων....., οι οποίες έχουν ληφθεί στο πλαίσιο άλλης δίκης μεταξύ των αυτών διαδίκων και συνεπώς, λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εκτός από την από 29-10-2013 υπεύθυνη δήλωση του αρ. 8 Ν. 1599/1986 του ...... του ........, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, δόθηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό μέσο στην παρούσα δίκη και γι` αυτό αποτελεί ανεπίτρεπτο αποδεικτικό μέσο κατ` άρθρο 339 ΚΠολΔ (βλ. σχ. ΟλΑΠ 8/1987 ΕλλΔνη 28/628, ΑΠ 370/2004 ΕλλΔνη 2005/1408, ΑΠ 109/2004, ΑΠ 430/2001 Α Δημοσίευση Νόμος, ΑΠ 611/1999 ΕλλΔνη 41/67, ΕφΑΘ 9421/2002 αδημ., ΜΠρΣαμ 198/2005 ΑρχΝ 2007/91, πρβλ. ΠΠρΑΘ 2332/2010 Α` Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ), αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου αυτού, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 7/10/1975 ιδιωτικού συμφωνητικού συστάσεως ομόρρυθμης εταιρίας, που καταχωρήθηκε νομίμως στα Βιβλία Εταιριών του Πρωτοδικείου Καρδίτσας (με αύξοντα αριθμό 235/20-10-1975), ιδρύθηκε η ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία « .... με έδρα το ....., με σκοπό την παραγωγή και εμπορία παντός είδους τυροκομικών προϊόντων και υποπροϊόντων και μόνα ομόρρυθμα μέλη της τον δεύτερο αιτούντα - καθ` ου .......του ........ και τον δεύτερο καθ` ου - αιτούντα ........ του ...... που είναι αδέλφια. Ακολούθως, δυνάμει αλλεπάλληλων τροποποιήσεων της ως άνω εταιρικής συμβάσεως, διευρύνθηκε ο σκοπός της εν λόγω εταιρίας, παρατάθηκε η διάρκεια της σε αορίστου χρόνου, τροποποιήθηκε η επωνυμία της σε «........», εισήλθαν στην εταιρία ο πρώτος αιτών - καθ` ου ..... του ......και ο πρώτος καθ` ου - αιτών .....του ... (υιοί των προαναφερόμενων διαδίκων), αυξήθηκε διαδοχικά το εταιρικό κεφάλαιο μέχρι του ποσού των 343.364,12 ευρώ, ενώ ορίστηκαν ως διαχειριστές και εκπρόσωποι της εταιρίας για όλα τα θέματα και οι τέσσερις ομόρρυθμοι εταίροι - διάδικοι. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι το καταστατικό της ως άνω εταιρίας τροποποιήθηκε κατά τα ακόλουθα: 1) Δυνάμει της υπ` αρ. 178/3-7-1981 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχώρηθείσας, εισήλθε και τρίτος εταίρος στην εταιρία, ο ........, ο οποίος ορίστηκε διαχειριστής και εκπρόσωπος της εταιρίας και κατέβαλε σε αυτήν εισφορά, ύψους 15.000 δρχ., διευρύνθηκε ο σκοπός της εταιρίας και διαμορφώθηκε ως εξής «σκοπός της εταιρίας είναι η αγορά και μεταφορά εις από την έδρα της εταιρίας γάλακτος και η παραγωγή και η εμπορία παντός είδους τυροκομικών προϊόντων και υποπροϊόντων, ως και η άσκηση γενικού εμπορίου και ιδία ειδών παντοπωλείου, ψιλικών»,ενώ η συμμετοχή των εταίρων στα κέρδη και της ζημίας ορίστηκε στο 1/3 έκαστος. 2)Δυνάμει της υπ` αρ. 116/9-4-1985 τροποποίησης, νομίμως καταχωρηθείσας, εξήλθε από την εταιρία ο τρίτος εταίρος ....., παρατάθηκε η διάρκεια της σε δεκαπενταετή, αρχομένης από τη δημοσίευση της εν λόγω τροποποιήσεως, επανήλθαν σε ισχύ οι όροι 5 και 7 του εταιρικού, ενώκαταργήθηκε ο όρος 14α του ως άνω τροποποιητικού εγγράφου. 3) Δυνάμει της υπ` αρ. 221/24-10-1995 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχωρηθείσας, τροποποιήθηκε η διάρκεια της εταιρίας, η οποία από ορισμένου χρόνου ορίστηκε πλέον σε αορίστου.
4) Δυνάμει της υπ` αρ. 144/12-11-1999 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχωρηθείσας, εισήλθαν στην εταιρία ο ......του ....... και ο ......... του ........., οι οποίοι κατέβαλαν εισφορά στην εταιρία 30.000 δρχ.έκαστος, με συμμετοχή στα κέρδη και τις ζημίες της κατά ποσοστό 15% έκαστος εξ αυτών, ενώ οι δύο αρχικοί εταίροι συμμετέχουν κατά ποσοστό 35% έκαστος και τροποποιήθηκε και η επωνυμία της εταιρίας σε «......και ....Ο.Ε.». 5) Δυνάμει της υπ` αρ. 244/3-12-2003 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχωρηθείσας, το κεφάλαιο της εταιρίας ανήλθε στο ποσό των 132.264,12 ευρώ. 6) Δυνάμει της υπ` αρ. 62/1-4-2004 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχωρηθείσας, το κεφάλαιο της εν λόγω εταιρίας αυξήθηκε κατά 133.000 ευρώ και ανήλθε πλέον στο ποσό των 265.264,12 ευρώ. 7)Δυνάμει της υπ` αρ. 63/1-4-2004 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχωρηθείσας, το εταιρικό κεφάλαιο ανήλθε πλέον στο ποσό των 265.364,12 ευρώ. 8) Δυνάμει της υπ` αρ. 31/20-11-2008 τροποποίησης του ως άνω εταιρικού, νομίμως καταχωρηθείσας, το εταιρικό κεφάλαιο αυξάνεται κατά ποσοστό 78.000 ευρώ και ανέρχεται πλέον στο ποσό των 343.364,12 ευρώ, ενώ διαχειριστές και εκπρόσωποι της εταιρίας για όλα τα θέματα ορίστηκαν και οι τέσσερις ομόρρυθμοι εταίροι. Επίσης, προέκυψε ότι δυνάμει σχετικού όρου του εταιρικού καταστατικού, που καταχωρήθηκε νομίμως στα Βιβλία Εταιριών του Πρωτοδικείου Καρδίτσας (με αύξοντα αριθμό 235/20-10-1975), ρητώς συμφωνήθηκε ότι για κάθε διένεξη που ανακύπτει μεταξύ των εταίρων δεν δύνανται αυτοί να ζητούν από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές τη λήψη του συντηρητικού μέτρου της σφράγισης της εταιρικής περιουσίας. Επίσης, δυνάμει του από 12-11-2003 ιδιωτικού συμφωνητικού τροποποιήσεως εταιρικού, που νομίμως καταχωρήθηκε στα Βιβλία Εταιριών του Πρωτοδικείου Καρδίτσας (με αύξοντα αριθμό 244/3-12-2003), συμφωνήθηκε ότι «κανείς από τους εταίρους δεν μπορεί να αποχωρήσει από την εταιρία, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των λοιπών ή να μεταβιβάσει την εταιρική του μερίδα σε τρίτο (μη ήδη εταίρο), αν θα υπάρχουν οικονομικές υποχρεώσεις προς τρίτους, απότοκοι της επενδύσεως προς εν γένει εκσυγχρονισμό της εταιρίας και μετεγκατάσταση αυτής στο υπό ανέγερση ιδιόκτητο κτιριακό της συγκρότημα». Περαιτέρω, προέκυψε ότι στις 26-7-2012 επιδόθηκε στους καθ` ων - αιτούντες .... του ..... και .........η από 29-6-2012 εξώδικη καταγγελία των αιτούντων - καθ` ων ...... του ...... και .........του ......., κατ` επίκληση σπουδαίων λόγων (ύπαρξη διαφωνιών και διενέξεων με τους καθ` ων, κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων κλπ., κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην ως άνω εξώδικη καταγγελία). Εντούτοις, με την ως άνω καταγγελία που έλαβε χώρα μετά την 11-4-2012, η ως άνω ομόρρυθμη εταιρία δεν λύθηκε και επομένως, δεν έχει εισέτι εισέλθει στο στάδιο της εκκαθαρίσεως, διότι, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας αποφάσεως (υπό στοιχείο Β.1 και 2), δεδομένου ότι πρόκειται για ομόρρυθμη εταιρία αορίστου διαρκείας, με εταίρους όλους τους εν προκειμένω διαδίκους, μη τελούσα σε εκκαθάριση ή πτώχευση κατά την έναρξη ισχύος του νέου Νόμου 4072/2012 ήτοι την 11-4-2012, ισχύουν οι διατάξεις αυτού και όχι το προϊσχύσαν δίκαιο. Επομένως, εφόσον ισχύει η ειδική διάταξη του άρθρου 259§ 1 του Ν. 4072/2012 (και συνακόλουθα δεν εφαρμόζονται οι αντίστοιχες διατάξεις του Αστικού Κώδικα, κατ` άρθρο 249 του ιδίου ως άνω Νόμου) και δεδομένου ότι η καταγγελία εκ μέρους των εταίρων δεν αποτελεί πλέον κατά νόμο λόγο λύσεως της εταιρίας, ούτε άλλωστε είχε προβλεφθεί ως τέτοιος στην επίδικη εταιρική σύμβαση, η εν λόγω εταιρία των διαδίκων δεν έχει λυθεί και δεν έχει εισέλθει σε στάδιο εκκαθαρίσεως. Ενόψει τούτων και σύμφωνα με τις αναφερόμενες στη νομική σκέψη διατάξεις καθώς και εκείνες των άρθρων 249, 259§1, 268§§1-2, 294§ 1 Ν. 4072/2012 και 785 ΚΠολΔ, αφού η καταγγελία δεν προβλέπεται από το Ν. 4072/2012 ως λόγος λύσεως της αορίστου διάρκειας ομόρρυθμης εταιρίας και ελλείψει αντίστοιχης καταστατικής προβλέψεως, καθώς, εν προκειμένω, αντίστοιχος λόγος λύσεως της εταιρίας με καταγγελία δεν προβλέπεται από την εταιρική σύμβαση), η ομόρρυθμη εταιρία των διαδίκων με την επωνυμία « ....... » δεν έχει εισέτι λυθεί και δεν τελεί υπό καθεστώς εκκαθαρίσεως (βλ. σχ. ΜΠρΚαρδ 30/2013 ό.π.). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ως άνω ομόρρυθμη εταιρεία υφίσταται και λειτουργεί για χρονικό διάστημα, περίπου σαράντα ετών, έχει αρκετά μεγάλο εταιρικό κεφάλαιο, ανερχόμενο στο ποσό των 343.364,12 ευρώ, είναι δε σήμερα απολύτως ενεργή, καθόσον απασχολούνται σε αυτή τέσσερις υπάλληλοι και συνεργάζονται με αυτή 110 περίπου γαλακτοπαραγωγοί και στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού της έχει ήδη προβεί σε σημαντικές επενδύσεις. Επίσης, αποδείχθηκε ότι από το Φεβρουάριο του 2011, ο πρώτος αιτών - καθ` ου ....... του ....... συμμετέχει ενεργά στη "δραστηριότητα που ασκεί μια άλλη επιχείρηση, η οποία λειτουργεί υπό την επωνυμία της συζύγου του ......., με έδρα επίσης το ......... και με αντικείμενο το εμπόριο γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων, παρασκευάζει όμοια προς την ως άνω ομόρρυθμη εταιρία τυροκομικά προϊόντα και προς το σκοπό αυτό, προμηθεύεται γάλα από διάφορες εταιρίες για την παρασκευή τυροκομικών προϊόντων, ενώ έχει κατασκευάσει και τυροκομική μονάδα - αποθήκη στην περιοχή ......., στην οποία παράγει αυτά τα προϊόντα. Η εν λόγω επιχείρηση της συζύγου του .........του ...., στην οποία συμμετέχει ενεργά εν τοις πράγμασι και ο ίδιος, διακινεί και διαθέτει στην τοπική αγορά της ευρύτερης περιφέρειας του Νομού Καρδίτσας, ενίοτε δε και στα ίδια ακριβώς εμπορικά καταστήματα, τυροκομικά προϊόντα (π.χ. τυρί φέτα) σε εμπορική συσκευασία και με την εμπορική ονομασία «......», που είναι παραπλήσια (συσκευασία και ονομασία) προς εκείνη, με την οποία διατίθενται και διακινούνται στην ίδια ως άνω τοπική αγορά από την ομόρρυθμη εταιρεία «.........» τα ομοειδή τυροκομικά προϊόντα (π.χ. τυρί φέτα), με την ονομασία «........». Επίσης, κατά το έτος 2012, η ως άνω επιχείρηση της συζύγου του ..........του ..........., στην οποία δραστηριοποιείται και ο ίδιος, εμφανίστηκε ως χορηγός σε διάφορα τοπικά πανηγύρια, αναρτώντας σχετικές αφίσες με το λογότυπο της, στις οποίες μάλιστα αναφέρονται και τα δικά του στοιχεία (όνομα, διεύθυνση, τηλέφωνα επικοινωνίας και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου). Εξάλλου, κατά την ανωμοτί κατάθεση του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ο ......του ....... αποδέχθηκε ότι στην ουσία έχει αποχωρήσει από την ομόρρυθμη εταιρεία «.........», με την αιτιολογία ότι οι καθ` ων - αιτούντες ...... του ........ και ...... του ....... δεν τον υπολογίζουν καθόλου, ενώ παραδέχθηκε ότι η επιχείρηση της συζύγου του εμπορεύεται ομοειδή προϊόντα και δραστηριοποιείται στην ίδια περιοχή με την εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία, της οποίας αυτός αποτελεί ακόμη ομόρρυθμο μέλος. Με τις ενέργειες αυτές, ο ........ του ..... στην ουσία δεν εργάζεται για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού, αλλά αθετεί τις εταιρικές του υποχρεώσεις, καθόσον ασκεί ανταγωνιστική δραστηριότητα προς την ομόρρυθμη εταιρία «....... και ........», στην οποία συμμετέχει ως ομόρρυθμος εταίρος, παραβιάζοντας την υποχρέωση εταιρικής πίστης έναντι της- ως άνω εταιρίας. Προς την κατεύθυνση αυτή συνηγορεί και η ένορκη κατάθεση του μάρτυρος ......... του ........, ο οποίος ανέφερε ότι η επιχείρηση της συζύγου του .......του ......., στην οποία και ο ίδιος συμμετέχει εν τοις πράγμασι, λειτουργεί ανταγωνιστικά ως προς την προώθηση, τo μάρκετινγκ και τις χορηγίες σε χορούς και εκδηλώσεις και άρχισε να επεκτείνει τη δραστηριότητα της και στο ........ όπου λειτουργεί η ομόρρυθμη εταιρία « .....και ΣΙΑ Ο.Ε.», προς το σκοπό αυτό άλλωστε είχε προβεί στις 5-4-2012 στη μίσθωση του ευρισκόμενου επί της οδού ....... αρ. ....., στο ........ Καρδίτσας, καταστήματος εμπορίας τυροκομικών προϊόντων. Περαιτέρω, προέκυψε ότι στα πλαίσια της οικονομικής διαχείρισης που είχε αναλάβει κατά το χρονικό διάστημα από 1-6-2006 μέχρι 31-8-2011, ο ........ του .........., ως ταμίας της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρείας, παρουσιάστηκε έλλειμμα, ύψους 485.545,15 ευρώ, το οποίο διαπιστώθηκε κατόπιν ελέγχου που διενεργήθηκε, κατόπιν αιτήματος όλων των ομορρύθμων εταίρων της εν λόγω εταιρίας, από κοινά αποδεκτό πρόσωπο, ήτοι από το ........ του ......, που είναι αδελφός του .... του ....... και του ......... του ...... και θείος των λοιπών διαδίκων, οικονομολόγος - συνταξιούχος ελεγκτής ΠΕΚ - ΣΔΟΕ μεγάλων επιχειρήσεων και είχε διατελέσει στο παρελθόν και μέλος της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας. Με την από 17-4-2012 εξώδικη δήλωση-πρόσκληση τους προς τον ......του ......, οι ...... του ...... και ........του ....... τον κάλεσαν να αποκαταστήσει το ανωτέρω έλλειμμα και να παύσει τη συμμετοχή του στην ως άνω ανταγωνιστική επιχείρηση της συζύγου του, καθόσον έχουν δημιουργηθεί οικονομικά προβλήματα στην ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία « ....... και .....», κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην ως άνω εξώδικη δήλωση - πρόσκληση. Εντούτοις, οι προσπάθειες για εξωδικαστική επίλυση του οικονομικού αυτού προβλήματος δεν ευοδώθηκαν, διότι ο ....... του .... αρνήθηκε και εξακολουθεί να αρνείται ότι το ταμειακό έλλειμμα οφείλεται σε δική του υπαίτια ενέργεια ή παράλειψη που έλαβε χώρα κατά την εκ μέρους άσκηση της ταμειακής διαχείρισης. Οι αιτούντες - καθ` ων ..... του ....... και ........ του .......ισχυρίζονται ότι η ύπαρξη οικονομικών προβλημάτων οφείλεται σε άστοχες επενδύσεις και σε αστοχίες στην παραγωγή που έλαβαν χώρα από το 2009 και μετά. Εντούτοις, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προέκυψε η βασιμότητα του ισχυρισμού τους, ότι το 2009, κατόπιν κοινής απόφασης των εταίρων, αγοράστηκαν κάποια μηχανήματα, τα οποία δεν μπόρεσαν να χειριστούν οι εργαζόμενοι, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι ομόρρυθμοι εταίροι στην απόφαση καταστροφής προϊόντων, τα οποία δεν παρασκευάστηκαν σωστά, με συνέπεια την πρόκληση ζημίας, ύψους 400.000 ευρώ. Ειδικότερα, δεν αρκεί για το σχηματισμό δικανικής πεποίθησης ως προς το ζήτημα αυτό μόνη η ανωμοτί κατάθεση του πρώτου αιτούντος - καθ` ου ...... του ....., ο οποίος αόριστα ανέφερε τα παραπάνω, χωρίς να παραθέσει κανένα ειδικότερο στοιχείο, από το οποίο να προσδιορίζονται με σαφήνεια, η αιτία, το είδος και η έκταση της σχετικής ζημίας, σημειωτέον δε ότι η κατάθεση του αυτή δεν επιβεβαιώνεται από κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο. Εξάλλου, στο από 18-4-2012 πόρισμα του διαχειριστικού ελέγχου, που διενεργήθηκε από το προαναφερόμενο κοινά αποδεκτό πρόσωπο, ήτοι από το .........του ......, για τις εταιρικές χρήσεις 2004 μέχρι 31-8-2011, αναφέρεται ότι με βάση τα στοιχεία που ετέθησαν υπόψη του έγινε έλεγχος και διαπιστώθηκε αρνητική διαφορά στο ταμείο, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 485.545,15 ευρώ (έλλειμμα ταμείου), ότι η μοναδική εκκρεμότητα που υπάρχει είναι στα υπόλοιπα ορισμένων προμηθευτών κυρίως παραγωγών, όπου διαφώνησε ο ταμίας και στα υπόλοιπα δύο πελατών (......... Α.Ε. και ........ Α.Ε.), ότι κλήθηκε ο ταμίας να προσκομίσει τα στοιχεία για τις εκκρεμότητες, για να αιτιολογήσει τη διαφορά, πλην όμως, μέχρι τη σύνταξη του πορίσματος (18-4-2012), δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο. Επίσης, ο μάρτυρας ...... του ......, που είναι λογιστής και οικονομικός σύμβουλος της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, κατέθεσε ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ότι πριν από το έτος 2011, κατά το χρόνο που η οικονομική διαχείριση ανήκε στον ...... του ........, η ομόρρυθμη εταιρία είχε μεν πραγματικό τζίρο της τάξεως των 1.700.000 ευρώ, πλην όμως είχε και πολλά έξοδα σε σχέση με τα έσοδα της, τα οποία προέρχονταν από επισφαλείς πωλήσεις και επιζήμιες συνεργασίες, όπως για παράδειγμα οι πωλήσεις στο σουπερμάρκετ ........ που γίνονταν σε πολύ χαμηλές τιμές, με αποτέλεσμα την πρόκληση οικονομικής ζημίας στην εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία. Κατόπιν τούτων, στις 22-6-2012, υποβλήθηκε σε βάρος του .......... του ..... από το ........ του ......., με την ιδιότητα του ως διαχειριστή και νομίμου εκπροσώπου της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «...... », μήνυση ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Καρδίτσας για την επικαλούμενη διάπραξη της υπεξαίρεσης σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, η οποία (μήνυση) βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας από τις εισαγγελικές αρχές. Εν συνεχεία, "μετά την 1-9-2011, την οικονομική διαχείριση της ομόρρυθμης εταιρίας ανέλαβαν ο ..... του ....... και ο ........ του ...... Ακολούθως, οι ...... του ....... και .......... του ........ κατέθεσαν την από 15-10-2012 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 387/2012 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία, επικαλούμενοι τη λύση της ομόρρυθμης εταιρίας με την προαναφερθείσα από 29-6-2012 καταγγελία τους λόγω της κακής πορείας των εταιρικών υποθέσεων, ζήτησαν τη σφράγιση της εταιρικής περιουσίας, του εταιρικού καταστήματος και των εγκαταστάσεων παραγωγής της εταιρείας, προς εξασφάλιση των απαιτήσεων τους και το διορισμό του πρώτου εξ αυτών ως μεσεγγυούχου, προς φύλαξη των ευπαθών προϊόντων της επιχείρησης. Επί της ανωτέρω αιτήσεως, εκδόθηκε η υπ` αρ. 20/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων), με την οποία αυτή απορρίφθηκε με το σκεπτικό, ότι με την ως άνω από 29-6-2012 καταγγελία των αιτούντων που έλαβε χώρα μετά την 11-4-2012, δεν επήλθε η λύση της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην ως άνω απόφαση. Εντούτοις, η ενέργεια αυτή των ....του .....και ........ του ........ (αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων σφράγισης της εταιρικής περιουσίας και του εταιρικού καταστήματος και των εγκαταστάσεων παραγωγής) έρχεται σε αντίθεση με την προαναφερθείσα ρητή πρόβλεψη του από 7-10-1975 ιδιωτικού συμφωνητικού συστάσεως της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, με την οποία οι εταίροι συμφώνησαν ότι για κάθε διένεξη που ανακύπτει μεταξύ τους δεν δύνανται αυτοί να ζητούν από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές τη λήψη του συντηρητικού μέτρου της σφράγισης της εταιρικής περιουσίας. Περαιτέρω, προέκυψε ότι η εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία λειτουργεί κανονικά, εισπράττει χρήματα από τους πελάτες της σε εξόφληση των απαιτήσεων που έχει από αυτούς, καταβάλλει τους μισθούς σε τέσσερις εργαζόμενους που απασχολεί, ενώ συνεργάζεται με 110 περίπου γαλακτοπαραγωγούς, από τους οποίους προμηθεύεται γάλα για την παραγωγή τυροκομικών προϊόντων, προς τους οποίους πραγματοποιεί καταβολές διαφόρων ποσών σε τακτά χρονικά διαστήματα. Χαρακτηριστικά δε αναφέρεται ότι κατά το έτος 2013, οι σχετικές πληρωμές από την εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία προς τους ως άνω εν γένει προμηθευτές της ανήλθαν στο ποσό των 870.808,57 ευρώ για την προμήθεια 800 περίπου τόνων γάλακτος, ενώ από την αρχή του έτους 2013 η ως άνω ομόρρυθμη εταιρία έχει πραγματοποιήσει πωλήσεις προϊόντων, συνολικής αξίας 809.111,26 ευρώ περίπου. Περαιτέρω, αναφορικά με τις οφειλές της εταιρίας προς τρίτους, προέκυψε ότι η ως άνω ομόρρυθμη εταιρία βρίσκεται σε διαδικασία σταδιακής τακτοποίησης των εν γένει οικονομικών υποχρεώσεων της και εξόφλησης των διαφόρων οφειλών της. Συγκεκριμένα, η ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «.... » έχει ήδη εξοφλήσει τα ποσά που οφείλει από την έκδοση διαφόρων επιταγών σε διαταγή τρίτων προσώπων (βλ. ενδεικτικά, τις προσκομιζόμενες βεβαιώσεις - αποδείξεις πληρωμών και σχετικά παραστατικά, μεταξύ άλλων, της εταιρίας με την επωνυμία «...... » περί εξόφλησης επιταγής ποσού 23.534,79 ευρώ, της εταιρίας με την επωνυμία «.....» περί εξόφλησης επιταγής ποσού 5.380,11 ευρώ, της εταιρίας με την επωνυμία «....» περί πληρωμής ποσού 2.000 ευρώ, του .... περί εξόφλησης επιταγής ποσού 3.000 ευρώ, του ........ περί εξόφλησης επιταγής ποσού 2.923 ευρώ, του ..... περί εξόφλησης επιταγής ποσού 3.940 ευρώ, του ................ περί εξόφλησης επιταγής ποσού 2.000 ευρώ, της εταιρίας με την επωνυμία «........» περί εξόφλησης λογαριασμού, της ....περί πληρωμής ποσού 3.898,50 ευρώ και εξόφλησης λογαριασμού, της .......... περί εξόφλησης επιταγής ποσού 3.572,68 ευρώ, του ........ περί εξόφλησης επιταγής ποσού 1.205,64 ευρώ, του ..... περί εξόφλησης ποσού 3.352 ευρώ, του ...... περί πληρωμή: ποσών 2.500 ευρώ και 1.500 ευρώ). Εξάλλου, σε ορισμένες περιπτώσεις, ως προς τις οποίες η ως άνω ομόρρυθμη εταιρία αμφισβητεί είτε την ύπαρξη είτε την αιτία είτε το ύψος του οφειλόμενου ποσού, έχει ήδη προβεί στην άσκηση των οικείων εξώδικων αλλά και ενδίκων βοηθημάτων που κατά περίπτωση θεωρεί πρόσφορα για την υπεράσπιση των οικονομικών και εν γένει εννόμων συμφερόντων της (βλ. σχ. την προσκομιζόμενη από 23-11-2011 μήνυση της ομόρρυθμης εταιρίας εναντίον των .......... για την επικαλούμενη τέλεση απάτης σε βάρος της εταιρίας και τη συναφή εντολή της ομόρρυθμης εταιρίας προς την «..........» για την ανάκληση διαφόρων επιταγών εκδόσεως της). Σημειώνεται ότι η καταχώριση της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας στον «Τειρεσία» λόγω έκδοσης ακάλυπτων επιταγών είχε ήδη λάβει χώρα από τον Ιούλιο του 2011 και δη σε χρονικό διάστημα, κατά το οποίο τη διαχείριση του ταμείου είχε ο ........ του ....... και συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτού του εταίρου καθώς και του εταίρου .... του ...., ότι όλες οι σχετικές οφειλές της ομόρρυθμης εταιρίας από την έκδοση επιταγών που δεν είχαν αντίκρυσμα δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της οικονομικής διαχείρισης των ....... του ....... και ......... του ........., ελέγχεται ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Επίσης, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προέκυψε η βασιμότητα του ισχυρισμού των .......του ....... και ...... του ....ότι από το χρόνο ανάληψης της οικονομικής διαχείρισης από τους ............ του ........ και .......... του ......, χειροτέρεψε η παραγωγή και η ποιότητα των προϊόντων που παράγει η ως άνω ομόρρυθμη εταιρεία, καθόσον δεν προσκομίστηκε κανένα στοιχείο από αυτούς που να θεμελιώνει αυτό τον ισχυρισμό, χωρίς να κρίνεται πειστική μόνη η αόριστη αναφορά του ..... του ........κατά την ανωμοτί κατάθεση του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ότι το πληροφορήθηκε αυτό σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον υπεύθυνο του σουπερμάρκετ «........», καθόσον αυτός δεν προσδιόρισε ούτε πότε έλαβε χώρα αυτή η επικοινωνία ούτε πώς ονομάζεται το πρόσωπο αυτό. Εξάλλου, εάν υπήρχε πρόβλημα με την παραγωγή και την ποιότητα των προϊόντων της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, δεν θα ήταν εφικτό γι` αυτήν να διατηρήσει μια σταθερότητα στις πωλήσεις της, έτσι ώστε να μπορέσει κατά τη διάρκεια του έτους 2013 να πραγματοποιήσει πωλήσεις προϊόντων, συνολικής αξίας 809.000 ευρώ, κατά τα προαναφερθέντα. Επίσης, από την από 12-9-2013 απογραφή της ομόρρυθμης εταιρίας προέκυψε ότι αυτή διατηρεί στις αποθήκες της προϊόντα, συνολικής αξίας 385.641,70 ευρώ, συνεχίζεται δε κανονικά η συνεργασία της με τα σουπερμάρκετ «......», απορριπτόμενου ως ουσιαστικά αβάσιμου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των ....... του ....... και ........ του ........, καθόσον με το από 22-5-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό εμπορικής συνεργασίας ανανεώθηκε η συνεργασία τους, ενώ αναμένεται και η επίτευξη νέων συνεργασιών (βλ. σχ. την από 21-10-2013 έγγραφη συμφωνία εμπορικής συνεργασίας με την εταιρία «....... Α.Ε.» που αφορά τη διανομή των προϊόντων της ομόρρυθμης εταιρίας στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας και την από 5-11-2013 έγγραφη συμφωνία εμπορικής συνεργασίας της ομόρρυθμης εταιρίας με την εταιρία «........»). Εξάλλου, από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος ......... του ........, που είναι λογιστής και οικονομικός σύμβουλος της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, προέκυψε ότι αυτή είναι βιώσιμη και παρέχει τα εχέγγυα για μελλοντική εύρυθμη ανάπτυξη, καθόσον στην παρούσα φάση λειτουργεί ομαλά, δεδομένου ότι έχει ιδιόκτητες εγκαταστάσεις, υπάρχει σταθερότητα στις πωλήσεις των προϊόντων της και -σταδιακή αποπληρωμή των χρεών της, ενώ "έχει ήδη τακτοποιήσει τα έξοδα της και αναπτύσσει δίκτυο συνεργασιών στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό (ήδη γίνονται εξαγωγές προϊόντων στη Βουλγαρία και σχεδιάζονται εξαγωγές και στην Αυστραλία). Επίσης, ο ως άνω μάρτυρας ανέφερε ότι έχει εκπονηθεί συγκεκριμένο πλάνο για τη μελλοντική αποπληρωμή όλων των οφειλών της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, που ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 1.500.000 ευρώ περίπου και ότι με βάση αυτό το πλάνο, εξοφλούνται σταδιακά πρώτα τα χρέη προς παραγωγούς, προκειμένου να εξασφαλιστεί η προμήθεια πρώτων υλών από αυτούς (γάλα για την παρασκευή τυροκομικών προϊόντων) και απομένει σχετική οφειλή προς αυτούς, ύψους 300.000 ευρώ. Ακολούθως, τακτοποιούνται τα χρέη προς τις Δ.Ο.Υ., ήδη δε έχουν εξοφληθεί περσινές οφειλές, ύψους 259.000 ευρώ, τακτοποιούνται κατά το τρέχον έτος οφειλές, ποσού 49.000 ευρώ και επίκειται η ρύθμιση των λοιπών χρεών προς το Δημόσιο και στις Τράπεζες (".... Τράπεζα", "....", "…"), όπως σαφώς κατέθεσε ο ως άνω μάρτυρας. Επίσης, ο ίδιος μάρτυρας κατέθεσε ότι έχουν ήδη εξοφληθεί όλες οι παλαιές οφειλές από ακάλυπτες επιταγές, αλλά και προς τους εργαζόμενους, ενώ η ομόρρυθμη εταιρία έχει απαιτήσεις από τρίτους, όπως για παράδειγμα από εταιρία του ομίλου «......» που της οφείλει το ποσό των 47.800 ευρώ, το οποίο αναμένεται να της καταβάλλει σταδιακά μέσα στους επόμενους μήνες. Επιπροσθέτως, σημειώνεται ότι η ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «......» έχει λάβει από την Περιφέρεια Θεσσαλίας επιδότηση, ποσού 28.000 ευρώ (βλ. σχ. το υπ` αρ. 22/31-12-2011 τιμολόγιο πώλησης αγαθών), στο πλαίσιο λειτουργίας επενδυτικού σχεδίου «Εκσυγχρονισμός και Μετεγκατάσταση Τυροκομείου» και από το χρόνο έκδοσης απόφασης ολοκλήρωσης της επένδυσης (31-5-2006) πρέπει για πέντε χρόνια να διατηρηθεί ο μηχανολογικός εξοπλισμός και για δέκα χρόνια οι Κτιριακές εγκαταστάσεις της ομόρρυθμης εταιρίας (βλ. το υπ` αρ. πρωτ. 4.734/124946/10-12-2012 έγγραφο της Διεύθυνσης Προγραμματισμού και Γεωργικών Διαρθρώσεων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης), πράγμα που συνηγορεί προς την κατεύθυνση διατήρησης της επιχείρησης και όχι της λύσης της. Περαιτέρω, αναφορικά με την οφειλή της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας προς την .......» προέκυψε ότι η εταιρία και οι ........ του ........ και .......του ..........έχουν ασκήσει την από 13-5-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 199/14-5-2013 ανακοπή και τους από 22-7-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 368/9-8-2013 πρόσθετους λόγους αυτής (η συζήτηση των οποίων έχει προσδιοριστεί για την 13-11-2013), κατά της «.......» και της υπ` αρ. ....../2013 Διαταγής Πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας, με την οποία διατάσσονται οι ανακόπτοντες να καταβάλουν στην καθ` ης η ανακοπή το συνολικό ποσό των 736.029,80 ευρώ από σύμβαση παροχής πιστώσεως με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, σημειωτέον δε ότι η ως άνω Τράπεζα δεν έχει επισπεύσει διαδικασία εκτέλεσης σε βάρος της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας με βάση την ως άνω διαταγή πληρωμής. Επίσης, η εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία έχει εξοφλήσει πλήρως το ποσό των 24.457,36 ευρώ που όφειλε στην εταιρία με την επωνυμία «....... Α.Ε.", για το οποίο αυτή είχε επιβάλει κατάσχεση με το από 12-9-2010 κατασχετήριο, κατόπιν τούτου δε συντάχθηκε η από 10-12-2012 δήλωση άρσης κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, σταδιακά δε γίνεται η εξόφληση οποιασδήποτε άλλης οφειλής έχει απομείνει προς αυτή. Εξάλλου, από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψε ότι η μείωση προσωπικού που έγινε στην ως άνω ομόρρυθμη εταιρία έλαβε χώρα στο πλαίσιο της προσπάθειας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της εν γένει οικονομικής κρίσης αλλά και της ορθολογικής διαχείρισης και αναδιοργάνωσης της εταιρίας, το γεγονός δε αυτό των απολύσεων που έγιναν δεν στοιχειοθετεί, εν προκειμένω, σπουδαίο λόγο για τη δικαστική λύση της εταιρίας. Επιπροσθέτως, προέκυψε ότι η εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία" έχει υποβάλει τις περιοδικές δηλώσεις για το έτος 20] 3, έχει καταβάλε» μέρος των οφειλών της προς την Εφορία και δη το ποσό των 4.161,2 ευρώ για τον Ιανουάριο του 2013 και το ποσό των 3.096,5 ευρώ για το Μάϊο του 2013 και βρίσκεται σε διαδικασία εξόφλησης και των λοιπών οφειλών της προς την Εφορία, καθόσον αναμένει την πληρωμή της οφειλής, ποσού 47.800 ευρώ που έχει προς αυτή (ομόρρυθμη εταιρία) η εταιρία ".....". Περαιτέρω, προέκυψε ότι η αξία της εταιρικής περιουσίας είναι μεγαλύτερη από τις οφειλές της, καθόσον και ο ίδιος ο ............ του ........ το ανέφερε αυτό στην ανωμοτί κατάθεση του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανέφερε δε ότι οι πληρωμές, ύψους 800.000 ευρώ, δείχνουν ότι η εταιρία έχει κάποια κίνηση. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στην προκειμένη περίπτωση, λόγω της ομαλής λειτουργίας της εταιρείας, αναμένεται η διευθέτηση των προβλημάτων που προέκυψαν στο παρελθόν και η επίτευξη ανάπτυξης στο μέλλον και αντίστοιχα συνάγεται η έλλειψη συνδρομής στο πρόσωπο των .......του .......... και ......του ....... περιστατικών που κατά το νόμο να συνιστούν σπουδαίο λόγο για τη λύση της εταιρείας, πολλώ δε μάλλον εφόσον η διάλυση της οικονομικής οντότητας της εν λόγω επιχείρησης και η παύση της παραγωγικής δραστηριότητας της θα οδηγούσε ενδεχομένως στη ματαίωση της εκπλήρωσης των υφιστάμενων οφειλών της. Στο σημείο αυτό, πρέπει να αναφερθεί ότι οι οφειλές του ....... του ........προς την Τράπεζα ...... δεν σχετίζονται με την δραστηριότητα της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρία, σημειωτέον δε ότι με τις υπ` αρ. 118/2013, 119/2013 και 120/2013 αποφάσεις του Δικαστηρίου τούτου (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) έχουν απορριφθεί οι αιτήσεις της ως άνω Τράπεζας κατά των ........ του ......, των τέκνων του ........ και της συζύγου του ........... συζύγου ....... για την εγγραφή προσημειώσεως υποθήκης σε βάρος των αναφερόμενων σε αυτές ακινήτων. Επομένως, η από 17-6-2013 αίτηση των .... του... και ..... του .......περί δικαστικής λύσης της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, εντεύθεν δε παρέλκει η έρευνα της ένστασης καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος που υπέβαλαν οι καθ` ων.... του ......και .... του ... Περαιτέρω, η ενέργεια των ως άνω ανταγωνιστικών πράξεων εκ μέρους του ομόρρυθμου εταίρου .... του .... η παράλειψη του να παράσχει τις αιτηθείσες από τον ελεγκτή .. πληροφορίες για την ύπαρξη και την αιτία του ως άνω ελλείμματος που δημιουργήθηκε κατά το χρόνο της εκ μέρους του άσκησης οικονομικής διαχείρισης, εξαιτίας των οποίων δημιουργήθηκαν υπόνοιες για την εκ μέρους του τέλεσης υπεξαίρεσης κατά τη διαχείριση των εταιριών υποθέσεων, αλλά και η άσκηση από αμφότερους τους ομόρρυθμους εταίρους ....... του...... και ......... του ........ της προαναφερθείσας άσκησης ασφαλιστικών μέτρων περί σφράγισης του εταιρικού καταστήματος και της εταιρικής περιουσίας συνεπεία της από 29-6-2012 δήλωσης τους περί καταγγελίας της εταιρίας, καθώς και το γεγονός, ότι αμφότεροι έχουν παύσει πλέον να εργάζονται για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού, ισχυριζόμενοι ότι η εταιρία παράγει κακής ποιότητας προϊόντα και έχει κακή πορεία, κατά τα προαναφερθέντα, συνιστούν γεγονότα που εύλογα έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη των λοιπών ομορρύθμων εταίρων (....... του ... και ... του....) προς αυτούς. Η συμπεριφορά αυτή συνιστά υπαίτια παράβαση των εταιρικών υποχρεώσεων τους και ιδίως της υποχρέωσης πίστεως, από την οποία προκύπτει θετικά η υποχρέωση διαφυλάξεως των συμφερόντων της εταιρίας, αρνητικά δε η υποχρέωση παραλείψεως κάθε ενέργειας που μπορεί να βλάψει τα συμφέροντα αυτά, συγχρόνως δε και κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, με αποτέλεσμα την πρόκληση έντονων διαφωνιών μεταξύ των διαδίκων - ομορρύθμων εταίρων, οι οποίες δεν είναι παροδικές αλλά μόνιμες, με περαιτέρω επίπτωση τη δημιουργία τεταμένων σχέσεων μεταξύ τους. Συνεπώς, τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετούν την ύπαρξη σπουδαίου λόγου για τον αποκλεισμό από την εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία των εταίρων του ....και ..... του ....., κατά το άρθρο 263 του ν. 4072/2012, καθόσον η συνέχιση της εταιρίας με τους υπό αποκλεισμό εταίρους, ενόψει της προαναφερθείσας συμπεριφοράς τους, είναι δυσβάστακτη έως αφόρητη για τους λοιπούς εταίρους, έτσι ώστε να κινδυνεύει η ομαλή λειτουργία και η υπόσταση της ομόρρυθμης εταιρίας. Συγκεκριμένα, η παραμονή των ως άνω εταίρων στην εν λόγω εταιρία, υπό τις συνθήκες αυτές, είναι πέραν των ορίων της καλής πίστης, πολλώ δε μάλλον εφόσον και οι ίδιοι κατ` ουσίαν δεν επιθυμούν την παραμονή τους στην εταιρία, δεδομένου ότι επιθυμούν τη λύση της και για το λόγο αυτό, υπέβαλαν την ένδικη αίτηση περί δικαστικής λύσης της εταιρίας και θέσης αυτής σε εκκαθάριση, ενώ στο παρελθόν είχαν εκδηλώσει την πρόθεση καταγγελίας της εταιρικής σύμβασης. Εξάλλου, από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψε ότι με βάση την αρχή της αναλογικότητας που είναι συνυφασμένη με την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας (υπό στοιχείο Β.1 και 2), δεν υφίσταται στην προκειμένη περίπτωση άλλος ηπιότερος τρόπος διευθέτησης των προβλημάτων που έχουν ανακύψει μεταξύ των εταίρων και εντεύθεν ρύθμισης των εταιρικών σχέσεων, δεδομένου ότι οι ομόρρυθμοι εταίροι .... του ... και ........ του ........επιθυμούν μόνο τη λύση της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, στην οποία συμμετέχουν (και για το λόγο αυτό προέβησαν αρχικά στην προαναφερόμενη από 29-6-2012 δήλωση περί καταγγελίας αυτής και εν συνεχεία, στην άσκηση της ένδικης αίτησης περί λύσης αυτής), αρνούμενοι κατ` ουσία να ασκήσουν το δικαίωμα που τους αναγνωρίζει ο νόμος 4072/2012 περί δήλωσης εκούσιας αποχώρησης από την εταιρία κατά τις διατάξεις του άρθρου 261 (εκούσια έξοδος εταίρου) και να αξιώσουν την καταβολή της αξίας της εταιρικής συμμετοχής τους. Επισημαίνεται ότι ο .......του .......... έχει ήδη εκδηλώσει την επιθυμία αποχώρησης του από την ομόρρυθμη εταιρία, με την από 8-7-2013 εξώδικη δήλωση του προς τον ......., με την ιδιότητα του ως διαχειριστή της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας, με την οποία τον καλεί να του καταβάλει το ποσό των 8.500 ευρώ που επικαλείται ότι έχει λαμβάνειν ως δεδουλευμένες αποδοχές και να υπογράψει το σχετικό έγγραφο περί μεταβίβασης του εταιρικού του μεριδίου προς τον υιό του .... Αντίστοιχα ο ....... του .... έχει καταθέσει την από 16-7-2012 μήνυση του ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Τρικάλων σε βάρος του .........του .........και του ..............του ... για την επικαλούμενη από αυτόν τέλεση εκ μέρους τους της πράξης της συκοφαντικής δυσφήμησης αναφορικά με το περιεχόμενο της προαναφερθείσας από 17-4-2012 εξώδικης δήλωσης τους προς αυτόν, η οποία (μήνυση) βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας από τις εισαγγελικές αρχές. Κατόπιν τούτων, είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος ο ισχυρισμός των του ......και του ...... ....του .... περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος εκ μέρους των αιτούντων.......του ....... και ...... του...... Επιπροσθέτως, ο ισχυρισμός των ....... του....... και .......... του .........περί απαραδέκτου και αβασίμου της ένδικης αιτήσεως περί αποκλεισμού τους από την εν λόγω ομόρρυθμη εταιρία λόγω μη καταβολής της αξίας της εταιρικής συμμετοχής τους, είναι απορριπτέος, καθόσον, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη (υπό στοιχείο Β.3) και σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 261, 263 και 264 του ν. 4072/2012, η αξία της εταιρικής συμμετοχής υπολογίζεται και καταβάλλεται στο τέλος της εταιρικής χρήσης, κατά την οποία εξήλθε ο εταίρος και αποτελεί δικαίωμα του εξερχόμενου εταίρου, πρέπει δε να ασκείται κατά της εταιρίας με ορισμένο τρόπο και με σαφές αίτημα, ενώ δεν από τα ανωτέρω δεν συνάγεται ότι συνιστά αναγκαίο περιεχόμενο της αίτησης περί αποκλεισμού εταίρων, σημειωτέον δε ότι αν η εταιρική περιουσία δεν επαρκεί για την κάλυψη των χρεών της εταιρείας, ο εξερχόμενος ή αποκλειόμενος εταίρος υποχρεούται να τα καλύψει κατά το λόγο της συμμετοχής του στις ζημίες. Εν προκειμένω, η αόριστη αναφορά των ομορρύθμων εταίρων ....... του .......και ........ του .... περί της αξίας του εταιρικού τους μεριδίου, ποσού 1.000.000 ευρώ και της αξίας της εταιρικής τους εισφοράς, ποσού 171.500 ευρώ, καθώς και περί εισφοράς του πρώτου εξ αυτών στην εταιρία των ποσών των 125.000 ευρώ και των 103.000 ευρώ καθώς και περί αξίωσης ποσού 8.500 ευρώ από δεδουλευμένες αποδοχές του δεύτερου εξ αυτών, χωρίς να παρατίθενται από αυτούς σχετικά στοιχεία και υπολογισμοί, η οποία (αναφορά) δεν συνοδεύεται από σχετικό αίτημα, δεν επαρκεί για τον προσδιορισμό της αξίας της εταιρικής τους συμμετοχής, σημειωτέον δε ότι τη σχετική αξίωση τους μπορούν να ασκήσουν με χωριστή αίτηση ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου, κατά τα προαναφερθέντα στην προηγηθείσα νομική σκέψη. Κατ` ακολουθία των ανωτέρω, η από 17-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/19-6-2013 αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των καθ` ων σε βάρος των αιτούντων, λόγω της ήττας τους, κατόπιν σχετικού αιτήματος των καθ` ων (άρθρα 191 παρ. 2, 176, 741, 746 εδ. β` ΚΠολΔ), καθόσον, όταν η διαδικασία διεξάγεται με αντιδικία, όπως εν προκειμένω, εφαρμογή για την καταδίκη στα δικαστικά έξοδα έχουν και οι γενικές διατάξεις των άρθρων 176 επ. ΚΠολΔ (ΜΠρΘεσ 499/2013, ΜΠρΚαρδ 30/2013 Α` Δημοσίευση Νόμος), κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Επίσης, η από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, να διαταχθεί ο αποκλεισμός από την ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «....» που εδρεύει στο ..... των καθ`ων - ομορρύθμων εταίρων ...... του ........ και .....του ...... και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων των αιτούντων σε βάρος των καθ` ων, κατά το μέρος της ήττας τους, κατόπιν σχετικού αιτήματος των αιτούντων (άρθρα 191 παρ. 2, 178, 741, 746 εδ. β` ΚΠολΔ), καθόσον, όταν η διαδικασία διεξάγεται με αντιδικία, όπως εν προκειμένω, εφαρμογή για την καταδίκη στα δικαστικά έξοδα έχουν και οι γενικές διατάξεις των άρθρων 176 επ. ΚΠολΔ (ΜΠρΘεσ 499/2013, ΜΠρΚαρδ 30/2013 Α` Δημοσίευση Νόμος), κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων (Ι) την από 17-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/19-6-2013 αίτηση και (II) την από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτηση.
(Ι) ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 3 7-6-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 166/19-6-2013 αίτηση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των αιτούντων της ως άνω αίτησης τα δικαστικά έξοδα των καθ` ων, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.
(II) ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό επί της από 27-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 228/10-9-2013 αίτησης.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την ως άνω αίτηση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τον αποκλεισμό από την ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «........ που εδρεύει στο ... των καθ` ων - ομορρύθμων εταίρων ......του ........ και ... του
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των καθ` ων της ως άνω αίτησης μέρος των δικαστικών εξόδων των αιτούντων, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, στην Καρδίτσα, στις 14 Μαρτίου 2014, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
|
