Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΕ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΓΩΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ: ΣΕ ΕΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ, ΟΠΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΙΑΣΤΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΜΕ ΜΙΣΘΩΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΙΩΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 1.4.2010 !!!. ΕΠΙΣΗΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΥΒΛΑΤΖΗΔΕΣ , ΤΥΡΟΠΙΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΑΝΤΟΥΪΤΣΑΔΕΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΑΝ ΟΣΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΨΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2010 ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ , ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2010 ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

     Φαίνεται ότι στην Ελλάδα του 2014, εκτός από τις αποδοχές των δικαστών , σταθερές παραμένουν και οι μισθωτικές αξίες  ορισμένων καταστημάτων.
    Και τα Δικαστήρια, παρά το ότι κάποιοι τα κατηγορούν εσφαλμένως ότι βρίσκονται εκτός πραγματικότητας, έχουν τόσο καλή γνώση των επιχειρήσεων, έτσι ώστε είναι σε θέση να γνωρίζουν, χωρίς βέβαια ν´ αντλούν τις γνώσεις τους από το αποδεικτικό υλικό αλλά από τα γνωστά τοις πάσι γεγονότα,  ποιες επιχειρήσεις κτυπήθηκαν ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση και ποιες όχι, σε αυτές τις τελευταίες κατατασσόμενων των επιχειρήσεων φτηνής εστίασης!!!
     Παρακάτω παρατίθεται η υπ´ αριθμ. 3081/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (μη τελεσίδικη, διότι πρόκειται να εφεσιβληθεί) , με την οποία απορρίφθηκε αγωγή μειώσεως  μισθώματος, που είχε συμφωνηθεί στις 1.4.2010, δηλαδή τέσσερα (4) χρόνια πριν και όταν ακόμη η Ελλάδα δεν είχε καν προσφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης (ως γνωστόν η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης ανακοινώθηκε στις 23.4.2010).
    Στην σχετική δίκη ο μισθωτής - ενάγων , μεταξύ των πολλών άλλων , προσκόμισε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία α) τα μισά  σχεδόν  καταστήματα του οικοδομικού τετραγώνου , όπου βρίσκεται το μίσθιο,  είναι κλειστά  και ανοίκιαστα, κάτι που ουδόλως αξιολογείται στην απόφαση, γιατί προφανώς θεωρείται γεγονός άνευ αξίας   και β) τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης του ίδιου του ενάγοντος -μισθωτή, με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του,  από το έτος 2010 έως το 2013, έχουν μειωθεί κατά 40 %, ενώ η απόφαση αναγνωρίζει μείωση των εσόδων του ενάγοντα, την οποία, όμως δεν προσδιορίζει κατά ποσοστό, ίσως και πάλι γιατί θεωρείται από το Δικαστήριο ως γεγονός επίσης στερούμενο αξίας.
     Περαιτέρω, αν και κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι  "από το έτος 2010 και εφεξής επήλθε συντριπτική μείωση της αγοραστικής ικανότητας των Ελλήνων πολιτών και των πελατών που απευθύνεται η επιχείρηση του ενάγοντος , οφειλόμενη στην ακόμη μεγαλύτερη μείωση των ήδη μειωμένων μισθών ,στο κλείσιμο επιχειρήσεων και την αντίστοιχη κατάργηση θέσεων εργασίας , που είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας , τη μείωση του χρόνου απασχόλησης των εργαζομένων με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών τους και στην αύξηση της φορολογίας φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων" και "Η ως άνω κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί  η ζήτηση των υπηρεσιών που προσφέρει η επιχείρηση  του ενάγοντος και κατά συνέπεια να μειωθούν τα έσοδα αυτής ..."  , εντούτοις το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή και δεν μείωσε το μίσθωμα ούτε κατ' ελάχιστον, γιατί έκρινε ότι   α) ο ενάγων- μισθωτής, ως διατηρών επιχείρηση εστίασης ,  έχει υποστεί μεν  μείωση των εισοδημάτων του αλλά όχι στον μεγάλο  βαθμό , που έχουν υποστεί άλλες επιχειρήσεις μη εστίασης (φαίνεται ότι μείωση μισθώματος δικαιούνται μόνον οι πρωταθλήτριες στην  μείωση των  εσόδων τους  επιχειρήσεις  και όχι όσες επιχειρήσεις  έχουν μεν υποστεί μείωση αλλά συγκριτικά με άλλες επιχειρήσεις μικρότερη και μάλιστα ανεξάρτητα από την μείωση της μισθωτικής αξίας του μισθίου)  , συμπέρασμα  το οποίο το Δικαστήριο το στήριξε στο ότι στην χώρα μας, μετά την κρίση,  διαρκώς ανοίγουν νέες επιχειρήσεις φτηνής εστίασης (σουβλατζίδικα, τυροπιτάδικα, σαντουϊτσάδικα κλπ)  , κάτι που προφανώς θεωρείται ότι δεν δικαιολογεί μείωση του μισθώματος των επιχειρήσεων αυτών  και β) οι σουβλατζήδες, τυροπιτάδες και σαντουϊτσάδες (στους οποίους κατατάσσεται ο ενάγων- μισθωτής) την 1.4.2010, δηλαδή πριν καν η Ελλάδα να προσφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης,  γνώριζαν , προφανώς γιατί είχαν τις προς τούτο ειδικές οικονομικές γνώσεις, τις συνέπειες, που θα είχε στην οικονομία το έτος 2013, η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης, τις οποίες ακόμη και η ίδια η απόφαση περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα!!!
      Σημειωτέον ότι  ενώ οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ και της Τρόικας , οι οποίοι ίσως να είναι και οι μόνοι , που ενδεχομένως γνώριζαν από πριν τα μέτρα, που θα λαμβάνονταν  σταδιακά  μετά τον Ιούνιο του 2010 και μέχρι σήμερα , έχουν κατηγορηθεί ότι ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ σωστά τις επιπτώσεις, που θα είχαν τα μέτρα αυτά στην ύφεση  και ότι ανέμεναν την ανάκαμψη ήδη από τα έτη 2011-2012 , σφάλμα το οποίο μάλιστα αναγνώρισαν , με την εν λόγω απόφαση γίνεται δεκτό ότι οι  εν Ελλάδι  σουβλατζήδες , τυροπιτάδες και σαντουϊτσάδες γνώριζαν , πριν καν την προσφυγή της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης , και τα οικονομικά μέτρα, που θα λαμβάνονταν με την υπόδειξη της Τρόικας βάσει των περισσοτέρων Μνημονίων , που συμφωνήθηκαν και  τις συνέπειες , που τα μέτρα αυτά, θα είχαν στην οικονομία !!!  
    Η εν λόγω απόφαση παρατίθεται αμέσως παρακάτω για έναν και μόνον λόγο: για να μην θεωρούν οι ενδιαφερόμενοι ότι επειδή οι ίδιοι διαπιστώνουν τα έσοδα των επιχειρήσεών τους καταρρέουν  ( εκτός κι αν μείωση εσόδων 40% θεωρείται κάτι το σύνηθες ) και τα καταστήματα δίπλα τους,το  ένα μετά το άλλο,  κλείνουν και  παραμένουν ανοίκιαστα, ότι αυτό, κατά τα Δικαστήρια, είναι δεδομένο ότι  συνεπιφέρει και μείωση της μισθωτικής αξίας των καταστημάτων που νοικιάζουν, έτσι ώστε να ζητούν την μείωση του μισθώματος.
    Όχι.
   Στην Ελλάδα του 2014  όπου όλες οι αξίες υφίστανται καθίζηση, δεν παραμένουν αμετάβλητες μόνον οι αποδοχές των Δικαστών. Σύμφωνα με τα ελληνικά δικαστήρια, αμετάβλητες παραμένουν και οι  μισθωτικές αξίες καταστημάτων, που στεγάζουν "σουβλατζίδικα, τυροπιτάδικα, σαντουϊτσάδικα."  
    Διαβάστε, λοιπόν , την απόφαση και βγάλτε τα συμπεράσματά σας :
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΙΣΘΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
                            Αριθμός Αποφάσεως
3081/2014
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ηλία Σταυρόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα, Μαρία Κουτουκάκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 5-6-2014, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του ενάγοντος : Γ.......... Κ.............. του Χ.............. και της Β.............., κατοίκου Πειραιώς, που παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του, Εμμανουήλ Τσαλικίδη.
Των εναγομένων : 1) Α............... Π............ του Χ..............., κατοίκου Πειραιά και 2) Της εδρεύουσας στον Πειραιά ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Α............. Π................» και το διακριτικό τίτλο «Α................», όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκαν δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Βασίλειου Κατσούλη.
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η με αρ. κατ. 10344/2012 αγωγή του, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί την αναφερόμενη στην αρχή δικάσιμο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα με την με αρ. κατ. 2545/2014 κλήση φέρεται για περαιτέρω συζήτηση η με αρ. κατ. 10344/2012 αγωγή, μετά την αναβλητική μη οριστική υπ' αρ. 5369/2013 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου.
Με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων υπομισθωτής ζητεί να αναπροσαρμοστεί το μηνιαίο υπομίσθωμα λόγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών, που εκθέτει επαρκώς στην αγωγή, άλλως κατά την καλή πίστη από το ποσό των 3.000 ευρώ, που είναι τώρα, στο ποσό των 1.500 ευρώ, το οποίο, με δεδομένο τις υφιστάμενες πλέον συνθήκες της αγοράς στην συγκεκριμένη περιοχή, είναι εύλογο και δίκαιο. Η αγωγή παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 14 παρ. 1β, 16 αρ. 1, 29 παρ. 1 του ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των διατάξεων των άρθρων 647 και επ. του ΚΠολΔ. Είναι νόμιμη. Στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 3617574, 595, 288, 388 του ΑΚ, 1, 7 παρ. 4 και 44 του ΠΔ 34/1995. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, κατ' ουσία.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, οι οποίοι εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 10-10-2013 και περιέχονται στα υπ' αρ. 5369/2013 πρακτικά και απ' όλα τα έγγραφα και τις φωτογραφίες, που προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα οι διάδικοι, συνεκτιμωμένης και της υπ' αρ. 883/2014 ενόρκου βεβαιώσεως ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς, που ελήφθησαν κατόπιν νομοτύπου και εμπροθέσμου κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (βλ. τη σχετική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του ενάγοντος στα ταυτάριθμα με την απόφαση αυτή πρακτικά), αποδείχθηκαν τα παρακάτω περιστατικά: Με το από 1-4-2010 ιδιωτικό συμφωνητικό υπομίσθωσης, που υπογράφηκε μεταξύ των διαδίκων, ο ενάγων υπομίσθωσε ένα ισόγειο κατάστημα επιφανείας 130 τ.μ. με μεσοπάτωμα επιφάνειας 25,52 τ.μ. που βρίσκεται στον ............... στη συμβολή των οδών Α..............Τ............... και Α................, με δωδεκαετή συμβατική διάρκεια, για να το χρησιμοποιήσει για κάθε νόμιμη χρήση, έναντι μηνιαίου μισθώματος 3.000 ευρώ. Ο υπομισθωτής παρέλαβε τη χρήση του μισθίου και ασκεί σε αυτό επιχείρηση αναψυκτηρίου, προσφέροντας καφέ, ποτά, σνακ, φαγητό, παγωτά, γλυκά. Αναφορικά με τη μισθωτική αξία του ως άνω μισθίου, αποδείχθηκε ότι τούτο βρίσκεται σε προνομιούχο θέση στη είσοδο ........... του λιμένα του Πειραιά, σε πολυσύχναστο δρόμο καθ' όλο το έτος, ιδιαίτερα δε τη θερινή σαιζόν. Έχει πρόσοψη 6,5 μέτρων περίπου. Στην περιοχή είναι το μόνο κατάστημα αυτού του είδους, βρίσκεται δε ανάμεσα σε καταστήματα έκδοσης ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, που έχουν διαρκή προσέλευση τουριστών. Τη θερινή σαιζόν είναι σε λειτουργία 24 ώρες. Παραδίπλα και σε απόσταση περίπου 6,5 μέτρων βρίσκεται στάση λεωφορείου και στάση ΚΤΕΑ Καβάλας, Σερρών, Κιλκίς και Μακεδονίας. Από το έτος 2010 και εφεξής επήλθε συντριπτική μείωση της αγοραστικής ικανότητας των Ελλήνων πολιτών και των πελατών που απευθύνεται η επιχείρηση του ενάγοντος, οφειλόμενη στη ακόμη μεγαλύτερη μείωση των ήδη μειωμένων μισθών, στο κλείσιμο επιχειρήσεων και την αντίστοιχη κατάργηση θέσεων εργασίας, που είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, τη μείωση του χρόνου απασχόλησης των εργαζομένων με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών τους και στην αύξηση της φορολογίας φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων. Η ως άνω κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί η ζήτηση των υπηρεσιών που προσφέρει η επιχείρηση του ενάγοντος και κατά συνέπεια να μειωθούν τα έσοδα αυτής, όχι όμως όπως στις λοιπές εμπορικές επιχειρήσεις μη εστίασης, όπου επλήγησαν περισσότερο από την κρίση. Και τούτο διότι στις επιχειρήσεις φθηνής εστίασης, όπως του ενάγοντος, η μείωση των εσόδων εξαιτίας της κρίσης δεν ήταν τόσο μεγάλη όπως στις λοιπές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα δε μετά και τη μείωση του ΦΠΑ από το θέρος του 2013 και μετά. Χαρακτηριστικό δε ότι λόγω της κρίσης άνοιξαν περισσότερα καταστήματα εστίασης, γρήγορου και φθηνού φαγητού (σουβλατζίδικα, τυροπιτάδικα, σαντουϊτσάδικα κλπ). Πλην όμως τα ως άνω δεδομένα ήσαν γνωστό στους διαδίκους, κατά το χρόνο κατάρτισης της υπομίσθωσης και ελήφθησαν υπόψη, γι' αυτό και συμφωνήθηκε το ύψος του μισθώματος στα 3000 ευρώ. Σημειωτέον ότι ο ενάγων πριν υπομισθώσει το εν λόγω κατάστημα από τους εναγόμενους, είχε υπομισθώσει το ίδιο κατάστημα το έτος 2007 με μηνιαίο μίσθωμα 5.000 ευρώ από τον Π......... Ξ................, το οποίο από τις 28-12-2008 μειώθηκε στις 4.050 ευρώ και ίσχυσε έως τη λήξη της μίσθωσης στις 31-3-2010. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι το ακριβώς διπλανό του ενάγοντος κατάστημα επιφάνειας 64 τ.μ. έχει μισθωθεί στις 3-1-2012 με μηνιαίο μίσθωμα 2.500 ευρώ. Υπό το πρίσμα των ως άνω δεδομένων τα επικαλούμενα με την αγωγή γεγονότα δεν θεωρούνται απρόοπτα και λήφθηκαν υπόψη κατά την κατάρτιση της σύμβασης, η δε εμμονή των εναγομένων συνυπεκμισθωτών στην καταβολή του συγκεκριμένου υπομισθώματος των 3000 ευρώ, δεν είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα που απαιτούνται στις συναλλαγές και, συνεπώς, κρίνεται ότι δεν επιβάλλεται η αναπροσαρμογή του, σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και τα συναλλακτικά ήθη, απορριπτομένης ως ουσιαστικά αβάσιμης της υπό κρίση αγωγής και επιδικαζομένης της δικαστικής δαπάνης των εναγομένων σε βάρος του ενάγοντος λόγω της ήττας του (ΚΠολΔ 176).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αγωγή.
Επιβάλει τη δικαστική δαπάνη των εναγομένων σε βάρος του ενάγοντος που καθορίζει σε 500 ευρώ.


Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση, στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις        
   Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ 
    Τα...

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 1863/2014 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (ΤΜΗΜΑ Β')

   Η απόφαση αυτή , η οποία σε αρχείο pdf βρίσκεται ΕΔΩ, παρά το ότι επαναλαμβάνει την παγιωμένη πλέον νομολογία , η οποία δέχεται ότι  οι διακηρύξεις των νοσοκομείων για την προμήθεια ιατροτεχνολογικών προϊόντων (εν προκειμένω χειρουργικών ραμμάτων)  δεν είναι νόμιμο να θέτουν προδιαγραφές , οι οποίες αποκλείουν πιστοποιημένα με CE προϊόντα , εντούτοις αποτελεί μία από τις πιο ολοκληρωμένες σχετικές αποφάσεις, τόσο ως προς την αιτιολογία της, όσο, κυρίως,  και ως προς τον  αριθμό περιπτώσεων ειδικών προδιαγραφών, στις οποίες αφορά. 
 Δυστυχώς, όμως, μέχρι και σήμερα , υπάρχουν πολλές περιπτώσεις διακηρύξεων Νοσοκομείων, που εξακολουθούν να θέτουν τέτοιες ειδικές προδιαγραφές, καίτοι τούτο έχει επανειλημμένως κριθεί παράνομο, χωρίς βέβαια να υπάρχει καμία απολύτως συνέπεια για τα μέλη των Επιτροπών, που θέτουν τις προδιαγραφές αυτές. 
   Υπενθυμίζεται ότι , εξαιτίας των επανειλημμένων παραβιάσεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, που λάμβανε χώρα λόγω των προαναφερθεισών ειδικών προδιαγραφών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε τις διαδικασίες παραπομπής της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο , για την επιβολή κυρώσεων στην χώρα μας λόγω μη συμμόρφωσής της στο ευρωπαϊκό δίκαιο, σύμφωνα με το άρθρο 260 της TFEU (Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) , πλην όμως η διαδικασία αυτή σταμάτησε όταν η ελληνική Βουλή ψήφισε το άρθρο 21 του Ν. 3897/2010 , το οποίο προβλέπει κυρώσεις (πρόστιμα και ποινική δίωξη) για τα νοσοκομεία και τα μέλη των διοικήσεων τους, που θέτουν τέτοιες προδιαγραφές, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχει επιβληθεί ούτε ένα πρόστιμο και χωρίς να έχει ασκηθεί ούτε μία ποινική δίωξη, παρά το ότι τα νοσοκομεία εξακολουθούν να θέτουν τέτοιες ειδικές προδιαγραφές , πέραν του ότι για την επιβολή ενός τέτοιου προστίμου προβλέπεται μία χρονοβόρα και δυσκίνητη διαδικασία (κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κατόπιν εισήγησης του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης). 
      Περιττό είναι να τονιστεί ότι η παραπάνω διάταξη τέθηκε προφανώς την τελευταία στιγμή και υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε άσχετο νομοσχέδιο , που αφορά την οδική ασφάλεια , ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αδιαφόρησε στην συνέχεια και παρέλειψε να ελέγξει εάν ποτέ εφαρμόστηκε η παραπάνω διάταξη. 
    Με άλλα λόγια, γι' άλλη μία φορά οι κουτόφραγκοι έφαγαν κουτόχορτο , που τους πρόσφερε το ελληνικό κράτος, το οποίο , όμως , όπως φαίνεται, ήθελαν να το φάνε (φαίνεται ότι τα περίφημα λόμπι υπάρχουν όχι μόνον στην Ουάσιγκτον αλλά και στις Βρυξέλλες) , διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν ελέγξει την εφαρμογή ή μη της παραπάνω διάταξης, οπότε θα διαπίστωσαν ότι  ποτέ δεν έλαβε χώρα. 
   Μεγάλο ενδιαφέρον εμφανίζει η παρατιθέμενη στην εν λόγω απόφαση αιτιολογία της απορριπτικής της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσας εταιρείας, την οποία εξέδωσε η αποτελούμενη από γιατρούς επιτροπή διενέργειας του διαγωνισμού, όπου , για την θέσπιση τέτοιων προδιαγραφών, γίνεται επίκληση έως και του γενικού καλού ...της ανθρωπότητας!!!
   Ωσάν αυτοί , που έθεσαν τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Φαρμακοποιίας , να μην γνωρίζουν το καλό της ανθρωπότητας, το οποίο γνωρίζουν μόνον οι γιατροί ελληνικών κρατικών νοσοκομείων, που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δεν δικαιούνται να θέτουν προδιαγραφές , που αποκλείουν πιστοποιημένα με  CE ιατροτεχνολογικά προϊόντα , όπως , σε πολλές περιπτώσεις, δυστυχώς εξακολουθούν να πράττουν, παρά τον νόμο, με βάση τις παραδοχές πλήθους  αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και Διοικητικών Εφετείων.
   Παρακάτω παρατίθενται η στην αρχή αναφερόμενη υπ' αριθμό 1863/2014 απόφαση , η οποία σε αρχείο pdf βρίσκεται και ΕΔΩ, αλλά και η προηγουμένως , στο στάδιο των ασφαλιστικών μέτρων, για την ίδια υπόθεση εκδοθείσα υπ' αριθμό 291/2009 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκανε δεκτά τα ίδια. 
   Η υπ' αριθμ.  1863/2014 απόφαση έχει ως κατωτέρω: 




 ...

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΔ ΚΑΙ ΧΑΡΤΗΣ ΖΟΕ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ (ΦΕΚ 125Δ/1998)


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΟΣ
Είδος:
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
Αριθμός:
17.2.1998
Έτος:
1998
ΦΕΚ:
Δ 125 19980227
Τέθηκε σε ισχύ:
27.02.1998
Ημ.Υπογραφής:
17.02.1998
Τίτλος:
Καθορισμός χρήσεων γης και όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του έτους 1923 περιοχή της χερσονήσου Λαυρεωτικής (Ν. Αττικής).
Προοίμιο:
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 1. Τις διατάξεις του άρθρου 29 (παρ. 1) του Ν. 1337/1983 «Επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις» (Α' 33}, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 14 του άρθρου 8 του Ν. 1512/1985 «Τροποποίηση και συμπλήρωση πολεοδομικών διατάξεων, ρύθμιση συναφών θεμάτων και θεμάτων Ταμείου Νομικών» (Α'4). 2. Τις διατάξεις του άρθρου 29Α του Ν. 1558/1985 «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα» (Α' 137) που προστέθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 2081/1992 (Α' 154) και αντικαταστάθηκε με την παρ. 2α του άρθρου 1 του Ν. 2469/1997(Α'38). 3. Τις διατάξεις του άρθρου 21 (παρ. 1 και 2) του Ν. 1650/1986 «Για την προστασία του περιβάλλοντος». (Α 60). 4. Τις διατάξεις του Ν. 1515/85 «Ρυθμιστικό σχέδιο και πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας» (Α'18) όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 2052/92 (Α'94). 5. Τα 5277/22.7.1993 6109/14.9.1993 6195/20.9.93 3951/5.8.1994 3952/5.8.1994 και 3953/5.8.1994 έγγραφα του Οργανισμού Αθήνας. 6. Το 87151/22.12.1993 έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας Δ/νσης Χωροταξίας και Προστασίας Περιβάλλοντος με το συνημμένο σ' αυτό από 21.9.93 πρακτικού της Νομαρχιακής Επιτροπής Χωροταξίας και Περιβάλλοντος Ανατολικής Αττικής. 7. Το 2471/30.5.1994 έγγραφο της Β' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Υπουργείου Πολιτισμού. 8. Τα Α1/Φ02/23833/1340/ 10.6.1994 Α1/Φ02/ 46463/2444/ 10.10.1994 Α1/Φ02/51697/2732/2.11.94 και Α1/Φ02/ 59209/ 3115/ 20.12.1994, έγγραφα της Δ/νσης Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, Τμήμα Αρχαιολογικών χω ρω ν του Υπουργείου Πολιτισμού. 9. Το 2319/27.6.1994 έγγραφο της1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. 10. Τις 179/1993, 49/1994 γνωμοδοτήσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Λαυρεωτικής. 11. Τις 1/1994, και 10/1994 γνωμοδοτήσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Κωνσταντίνου. 12. Την 97/1993, γνωμοδότηση της Κοινότητας Παλαιάς Φώκαιας. 13. Την 91/1994 γνωμοδότηση και το 3425/19.12.1995 έγγραφο του Κοινοτικού Συμβουλίου Αναβύσσου. 14. Την 214/1993 γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατέας. 15. Τα 1459/21.4.1994, 3789/24.8.1994, 4025/7.9.1994 4121/13.3.1994 και 798/21.2.1995 και 1107/7.3.96 και 3140/28.6.1995 (απόφαση 109/95) έγγραφα του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατέας. 16. Τα 2969/18.8.1994 3239/9.9.1994 3653/11.10.1994 και 4276/25.11.1994 έγγραφα της Κοινότητας Καλυβιών Θορικού και το 757/21.2.1995 έγγραφο του Δήμου Καλυβιών- Θορικού. 17. Τα 683/26.8.1994 και 156/29.2.1996 έγγραφα της κοινότητας Κουβαρά. 18. Τα 463/30.5.1995 και 483/5.6.1995 έγγραφα της κοινότητας Αγίου Κωνσταντίνου. 19. Το 1445/2.11.1993 έγγραφο της Κοινότητας Σαρωνίδος. 20. Τα 3362/29.5.1995 και 4312/29.6.1995 έγγραφα του Δήμου Λαυρεωτικής. 21. Το γεγονός ότι για το Δήμο Καλυβιών Θορικού και την Κοινότητα Κουβαρά, πέρασε άπρακτη η προθεσμία του άρθρου 31 παρ. 3 του Π. Δ/τος 323/1989 «Κωδικοποίηση σε ενιαίο κείμενο νόμου» με τίτλο «Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας» των ισχυουσών διατάξεων του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα όπως τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν» (Α' 146). 22. Το 20011/3564/12.12.1995 έγγραφο του ΕΚΘΕ. 23. Την 1/συν. 48η/9.3.195 γνωμοδότηση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Αθήνας. 24. Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις αυτού του διατάγματος δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού και των οικείων Ο.Τ.Α. 25. την 265/1997 γνωμοδότηση του συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, αποφασίζουμε:



ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΡΘΡΩΝ



Αρθρο:
1
Ημ/νία:
27.02.1998

Κείμενο Αρθρου
Στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του έτους 1923 ευρύτερη περιοχή της Χερσονήσου Λαυρεωτικής (Ν. Αττικής) και ειδικότερα των Δήμων Καλυβιών Θορικού, Κερατέας, Λαυρεωτικής και των Κοινοτήτων Αγίου Κωνσταντίνου, Αναβύσσου, Κουβαρά, Παλαιάς Φώκαιας και Σαρωνίδας, η οποία περιοχή εμπίπτει εντός της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου του νομού Αττικής, που εγκρίθηκε με το από 22.6.1983 Π.Δ/γμα (Δ'284), καθορίζονται χρήσεις γης και όροι και περιορισμοί δόμησης κατά περιοχές Α, Β1, Β2, Β3, Γ, Δ, Ε, Ζ, Η, Θ, Ι1, Ι2, και περιοχές τουριστικών εγκαταστάσεων Ε.Ο.Τ,, απασχολησιοθεραπευτικού κέντρου παιδιών με ειδικές ανάγκες και τουρισμού -αναψυχής Λαγονησίου, που φαίνονται στα δεκατέσσερα (14) σχετικά πρωτότυπα διαγράμματα σε κλίμακα 1:10.000 που θεωρήθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ/νσης Τοπογραφικών Εφαρμογών με την 20874/1997 πράξη του και που αντίτυπα τους σε φωτοσμίκρυνση δημοσιεύονται με το παρόν διάταγμα, όπως στα επόμενα άρθρα.



Αρθρο:
2
Ημ/νία:
27.02.1998

Κείμενο Αρθρου
Α. Περιοχές με στοιχείο Α. 1. Στις παραπάνω περιοχές επιτρέπονται οι χρήσεις: - Αναψυκτήρια και καθιστικά - Εγκαταστάσεις πολιτιστικών εκδηλώσεων - Υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις μικρής κλίμακας με τα απαραίτητα για τη λειτουργία του βοηθητικά κτίσματα (γραφεία, αποδυτήρια, ντους, W.C.) - Κατασκηνώσεις, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις Ο3σιρίη9δ) χωρίς οικίσκους και παιδικές κατασκηνώσεις χωρίς οικίσκους. ...

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

ΜΗ ΝΟΜΙΜΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΔΙΚΑΣΙΑ Η ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ, ΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ , ΜΟΝΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΣΗ Ή ΤΗΝ ΜΗΝΥΣΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ, ΟΤΑΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕ ΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΜΟΝΗ , ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ, ΕΦΟΣΟΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ Ή ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΑΥΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 

Δικαστήριο:ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Τόπος:ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:2
Ετος:2014

Περίληψη

Ακυρότητητα επίδοσης - Ελλειψη αιτιολογίας -. Μεταξύ των λόγων ακυρότητας της επίδοσης, οι οποίοι πρέπει να προβάλλλονται υποχρεωτικά με την έφεση και επί των οποίων, εφόσον προβάλλονται, πρέπει το δικαστήριο της ουσίας να διαλάβει στην απορριπτική της εφέσεως απόφαση πλήρη αιτιολογία, είναι και ότι η επίδοση ως αγνώστου διαμονής έγινε χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτής, μολονότι δηλαδή ο εκκαλών κατηγορούμενος είχε «γνωστή διαμονή». Κατ’ ορθή ερμηνεία των διατάξεων του ΚΠΔ, στην περίπτωση που δεν έχει ενεργηθεί προανάκριση ή ο κατηγορούμενος δεν εμφανίσθηκε κατ' αυτήν και δεν έχει δηλώσει διεύθυνση κατοικίας, κατά το άρθρο 273 του ΚΠΔ, δεν μπορεί άνευ ετέρου να θεωρείται ως άγνωστης διαμονής, από μόνο το γεγονός ότι αναζητήθηκε στην αναγραφόμενη στην έγκληση ή τη μήνυση διεύθυνση κατοικίας, από την οποία και απουσίαζε, διότι, διαφορετικά, ενδέχεται η γνωστοποιηθείσα από το μηνυτή διεύθυνση της κατοικίας του κατηγορουμένου να είναι εσφαλμένη, με συνέπεια ο τελευταίος να αγνοεί την σε βάρος του ποινική διαδικασία, η οποία έτσι διεξάγεται ερήμην του, κατά παραβίαση της αρχής της δίκαιης δίκης που θεσπίζει το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ. Αναιρείται η απόφαση που απέρριψε την έφεση ως εκπρόθεσμη και άρα απαράδεκτη λόγω έλλειψης αιτιολογίας, αφού εκθέτει ότι, από τα αποδεικτικά μέσα που είχαν τεθεί ενώπιόον του, δεν προέκυπτε ότι ο εκκαλών - κατηγορούμενος είχε δηλώσει οποιαδήποτε μεταβολή της κατοικίας του στην Εισαγγελική Αρχή που είχε παραγγείλει την επίδοση, χωρίς να αξιολογήσει, όπως έπρεπε, αν, από τα αποδεικτικά μέσα και μάλιστα από τα έγγραφα που είχε προσκομίσει ο ίδιος προέκυπτε ή όχι ότι αυτός, κατά τον κρίσιμο χρόνο της επιδόσεως της εκκαλούμενης αποφάσεως, είχε γνωστή διαμονή διάφορη από εκείνη, στην οποία αναζητήθηκε και δεν βρέθηκε, αρκεσθέν στην αιτιολογία ότι η Εισαγγελική Αρχή που είχε παραγγείλει την επίδοση, δεν γνώριζε την επικαλούμενη από αυτόν ως γνωστή κατοικία του, στην οδό ..., επειδή ο ίδιος δεν την είχε γνωστοποιήσει, ενώ η αιτιολογία αυτή δεν αρκεί, ενόψει του ότι, σ’ αυτήν, δεν υπάρχει παραδοχή ότι ο κατηγορούμενος, γνώριζε ότι έχει ασκηθεί σε βάρος του ποινική δίωξη, ή ότι έχει εκδοθεί σε βάρος του καταδικαστική απόφαση, ώστε να έχει υποχρέωση να προβεί σε γνωστοποίηση της διεύθυνσης της κατοικίας του στην ανωτέρω Εισαγγελική Αρχή. Η πλημμέλεια, της έλλειψης αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν αναιρείται από το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος, όπως προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, γνώριζε, ότι εκκρεμούσε η υπόθεσή του στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, λόγω της επανειλημμένης εμφανίσεώς του σε αυτό, καίτοι είχε κλητευθεί ως άγνωστης διαμονής, κατά τις δικασίμους 23.2. 1999, 18.2.2000, 16.5.2000 και 1.11.2000, κατά τις οποίες αναβλήθηκε η υπόθεσή του, και συνεπώς είχε υποχρέωση να δηλώσει την πραγματική του διεύθυνση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, αφού έλαβε γνώση ότι εκκρεμεί σε βάρος του κατηγορία, οπότε θα μπορούσε να θεωρηθεί, ότι η δικονομική βλάβη που υπέστη ο αναιρεσείων οφείλεται σε δικές του παραλείψεις και όχι παραλείψεις της Εισαγγελίας ή του Δικαστηρίου, διότι τα πραγματικά αυτά περιστατικά δεν διαλαμβάνονται στις παραδοχές της προσβαλλομένης απόφασης, οι οποίες και δεν επιτρέπεται να συμπληρωθούν από το δικαστήριο του Αρείου Πάγου (Αντίθετη μειοψηφία, κατά την οποία: α) ορθώς και εγκύρως επιδόθηκε η καταδικαστική απόφαση στον αναιρεσείοντα ως αγνώστου διαμονής, ενώ η δικονομική βλάβη που αυτός υπέστη οφείλεται σε δικές του παραλείψεις και όχι της Εισαγγελίας ή του Δικαστηρίου και δεν μπορεί να προταθεί από τον ίδιο,. αλλά ούτε και να κηρυχθεί από το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου έστω και στο πλαίσιο αυτεπάγγελτης έρευνας, β) δεν μπορεί να τεθεί θέμα απολύτου ακυρότητας, αφ’ ενός λόγω «ακύρου επιδόσεως» της αποφάσεως και αφ' ετέρου λόγω παραβιάσεως του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, διότι ο αναιρεσείων τελούσε σε γνώσηει τούυ ότι εκκρεμούσε η υπόθεση σε βάρος του, όπως επίσης τελούσε σε γνώσηει του ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών δεν γνώριζε τη νέα διεύθυνση κατοικίας του, την οποία αυτός ουδέποτε γνωστοποίησε, καίτοι είχε υποχρέωση, καίτοι και παρότι κάθε φορά επληροφορείτο τη δικάσιμο παρά την κλήτευσήη του ως αγνώστου διαμονής).
Κείμενο Απόφασης

Αριθμός 2/2014

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΠΛΗΡΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μιχαήλ Θεοχαρίδη, Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Γεώργιο Χρυσικό, Βασίλειο Λυκούδη, Ιωάννη Σιδερή, Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Νικόλαο Λεοντή, Αντώνιο Αθηναίο, Γρηγόριο Κουτσόπουλο, Σπυρίδωνα Μιτσιάλη, Αντιπροέδρους, Βιολέττα Κυτέα, Γεώργιο Γεωργέλλη, Δημήτριο Μουστάκα, Δημήτριο Μαζαράκη, Παναγιώτη Ρουμπή, Ανδρέα Δουλγεράκη, Νικόλαο Πάσσο, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Δημήτριο Κράνη, Ανδρέα Ξένο, Ευφημία Λαμπροπούλου, Νικόλαο Τρούσα, Δημήτριο Κόμη, Βασίλειο Λαμπρόπουλο, Αντώνιο Ζευγώλη, Ερωτόκριτο Καλούδη, Ασπασία Καρέλλου, Γεράσιμο Φουρλάνο, Αργύριο Σταυράκη, Ιωάννα Πετροπούλου, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη- Εισηγήτρια, Δήμητρα Μπουρνάκα, Εμμανουήλ Κλαδογένη, Γεώργιο Σακκά, Μαρία Βασιλάκη, Ιωάννη Χαμηλοθώρη, Χρυσούλα Παρασκευά, Μαρία Γαλάνη-Λεοναρδοπούλου, Μιχαήλ Αυγουλέα, Βασίλειο Καπελούζο, Παναγιώτη Χατζηπαναγιώτη, Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Πάνο Πετρόπουλο, Ευγενία Προγάκη, Αγγελική Αλειφεροπούλου, Μαρία Βαρελά, Γεώργιο Κοντό, Γεώργιο Κριμπά, Αριστείδη Πελεκάνο, Βασίλειο Πέππα, Χαράλαμπο Καλαματιανό, Γεώργιο Λέκκα, Πηνελόπη Ζωντανού, Αθανάσιο Καγκάνη, Δημήτριο Βόσκα, Γρηγόριο Λαπατά, Μαρία Χυτήρογλου, Αρεοπαγίτες.
    Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 19 Σεπτεμβρίου 2013, με την παρουσία Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου Ν. Τ. του Σ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Βαλάση, περί αναιρέσεως της 42137/2011 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η οποία εισάγεται στην Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, κατόπιν εκδόσεως της 455/2013 αποφάσεως του Ζ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου.
    Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 2 Απριλίου 2012 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 526/12. Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Εισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
    ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγεται νόμιμα, στην Πλήρη Ποινική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου...